"O artık 'istemese' de 'diktatördür"

Birkaç gün önceki bir yazımın satır aralarında şöyle bir cümle vardı: “Erdoğan artık diktatör değilim dese bile kendi partisi tarafından kendisine diktatör muamelesi yapılacaktır.”

Çünkü yaşananlar gözlerimizin önünde.

Özellikle cemaatin dinci faşist darbe kalkışmasından sonra Erdoğan “tek adamlığını” ilan etti.

Artık görüyorsunuz “başkanlık” tartışması da kalmadı. Belki gerek yok, belki şimdilik durumu öyle idare etmek daha işlerine geliyor.

Ancak sorun şu ki, “tek adam” yönetimi ilk başlarda herkese cazip gelse, istikrarın daha güçlü olacağı sanılsa da, Erdoğan “tek adamlıktan” hızlı biçimde “yalnız adamlığa” geçecektir.

Bunu da altındaki hükümet, partisinin milletvekilleri, sivil asker bürokrasi ve hatta iş dünyasının tutum ve davranışları sağlayacaktır.

Şu anda Erdoğan'dan izinsiz ya da onaysız kimse adım bile atmıyor.

O'na sormadan konuşmak, bir konuda karar vermek, uygulamak mümkün değil.

Hatta öyle ki Erdoğan “beni bu kadar meşgul etmeyin, herkes işini iyi yapsın” dese bile kimse buna aldırmayacak ve “ne olur ne olmaz” düşüncesi ile mutlaka önce saraya danışacaktır.

Ki zaten olan da budur.

Bu da bir insanı “diktatör olmaya götüren” üzerine gül serpilmiş ama sonu uçurum olan tehlikeli bir yoldur.

Erdoğan çırpınırcasına “Ben diktatör değilim” dese bile çevresinin davranışları nedeniyle bu duruma düşecektir.

Önceki gün yaşadığımız bir olaydan çıkarak basit bir örneğini vereyim.

Ulaştırma Bakanı Ahmet Ar