Newcastle Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırma, gezegenin bu karanlık, uzak bölgelerinde bile hayvanların kirlilikten etkilendiğini gösteriyor. Bilim insanları ilk kez Mariana açmasında ve 6 bin metre derinliğe sahip diğer beş alanda organizmaların mikro plastik sindirdiklerini buldular. Araştırmayı yürüten Alan Jamieson “Okyanusların en derin noktasında (plastik) sadece orada oturuyor, akıntıyla uzaklaşmıyor ve bu çukurların içine ve dışına hiçbir hayvan gitmiyor” diyerek durumu çarpıcı bir biçimde özetliyor. Newcastle Üniversitesi’nden Dr. Alan Jamieson’un (Dr. Will Reid ve Dr. Thom Linley’le birlikte) önderliğinde gerçekleşen çalışma, plastiklerin yalnızca okyanuslarımızın en derin uçlarına ulaştığını değil, aynı zamanda orada yaşayan hayvanlar tarafından yutulup sindirildiğine dair de delilker ortaya çıkardı. Ekip, bütün Pasifik Okyanusu’nda Japonya’daki Mariana, Peru-Şili’deki Izu-Bonin ve Avustralya açıklarındaki takımadalardan Yeni Hebritler’deki Kermadec çukurlarını da kapsayan ultra derin çukurlarda bulunan kabuklulardan alınan örnekleri test etti.

Duvar’da yer alan habere göre, bilim adamları, kirlilikten etkilenmeyen hiçbir deniz ekosisteminin kalmadığını söylüyor. Ekip modern araçları kullanarak, 90 ayrı hayvanı incelediler ve bunların, Yeni Hebritler’deki Kermadec Çukurunda yüzde 50’den fazla, Mariana Çukuru’nun altında ise yüzde 100’e kadar plastik sindirdiklerini buldular. Araştırma ekibinden Dr. Jamieson, “hangi büyüklükte olursa olsun, bu atıkların asıl battığı yer derin deniz çukurudur” diyor. Jamieson, “materyaller bu alanlara ulaştığında -çoğu zaman yüzeyin altında bulunan Everest Dağı’nın üzerindekinden daha derine – atıkların gidecek başka bir yeri yoktur. Bir nehri kirletirseniz, temiz bir şekilde arıtılabilir, kıyı şeridini kirletirseniz, su gelgitlerle seyreltilebilir, ancak, okyanusların en derin noktasında, sadece orada duruyor uzaklaşamıyor ve o çukura giren ve çıkan hiçbir hayvan yok” dedi. Derin deniz türleri üzerindeki etkiler henüz net değil, ancak bilim adamları engellenmiş sindirim yollarının benzer sorunlarını yaşayacaklarını söylüyorlar ve daha yüksek derinliklerde yaratıklar sınırlı hareketliliğe sahipler, çukurlar yiyecek kıtlığı oluşturan ekosistemler oldukları için daha savunmasız olabilirler, bu durum temizleyicileri ve avcıları bulabilecekleri her şeyi yutmaya zorlar.