[Prof. Dr. Osman Şahin ] Biz bunları zaten biliyoruz

Fethullah Gülen Hocaefendi “Bayram Sohbeti” başlıklı Kırık Testi’de, vicdana mal edilmemiş olan teorik bilginin yetersizliğine dikkatleri çekmektedirler: “Öyle büyük büyük projeleri yapıp sonra da hayata geçirmek şöyle dursun, insan iki güzel cümle söylemeyi, güzel bir söz etmeyi bile Allah’tan bilmeli. Fakat bunu vicdanınca bilmeli, o bilmeyi vicdanına da mal etmeli. Bazen “Bunlar Allah’tan!..” dersiniz, ama bu nazarî bir kabulün ifadesidir. Hayır, nazarî kabul yeterli değildir, asıl olan vicdanın kabul etmesidir. Yani, nefse en küçük bir pay çıkarıldığında, vicdanın “Estağfirullah ya Rabbi, bunu sahiplenirsem dalalete sapmış olurum, her şey Sen’den!” diye inlemesidir.”

Her şeyi Allah’tan bilmek, Kur’an’da, Nebevi beyanlarda ve peygamber varislerinin sözlerinde ısrarla tekrarlanan ve vurgulanan bir hakikattir. Bütün bu beyanlar arasında muazzam bir uyum ve tenasüp bulunmaktadır. Ayet-i kerimelerde talim edilen bu hakikatlere Allah Rasûlü (aleyhi ekmelüttehâyâ) sözleri, davranışları ve hatta duaları ile tercüman olmuşlar ve bunlardan en güzel istifade eden sahabeler ve sonrasında günümüze kadar gelen müçtehidin-i izamın tamamı, hep bunları tasdik ederek dillendirmişlerdir.

Fakat bu hakikatin teorik olarak bilinmesi asla yeterli değildir. Bunun, vicdan tarafından kabul edilerek mühür basılması ve insan tabiatının bir buudu haline getirilmesi çok önemlidir. Çünkü, yapılan bu işlere her zaman nefisler sahip çıkarak, onlarla gururlanmak, övülmek ve kibirlenmek isterler. Nefis, teorisini mecburen kabul ettiğinde bile, asla her şeyi hakiki sahibine vermeye yanaşmak istememektedir.