[Prof. Dr. Şerif Ali Tekalan] Kendini çözmek

Bir fotoğraf sergisine gitmiştim. Sergide değişik fotoğraf sanatçılarının fotoğrafları vardı. Açılışı yapılmadan serginin yanındaki konferans salonunda, sanatçılar, bu fotoğrafları nasıl, ne zaman ve hangi özelliklerde çektiklerini anlatıyorlardı. Bir fotoğrafçı, fotoğraflarını, İstanbul Kâğıthane’de evsizlerin bulunduğu semtte çektiğini anlattı. Direk olarak hemen gidip onların fotoğraflarını çekmenin hem çok zor olacağını hem de kendisine göre etik olmayacağını düşünerek, iki ay onlarla beraber, onlar gibi yaşadığını söyledi. Artık onlarla çok samimi olduğu için, bu fotoğrafları çok rahat bir şekilde çekebildiğini belirtti.

Onlardan bir tanesine, otelle yurt arasında bir yer bildiğini, oraya gitmesini, hiç olmazsa bir gün rahat istirahat edip, duş almasını ve o günü çözmesini, bunun için de o kişiye yeteri miktar para verdiğini söyledi. Aradan iki saat geçince para verdiği bu kişinin ağlayarak geri döndüğünü ifade etti. “Niye ağlıyorsun, üzülüyorsun, para yetmediyse ne kadar lazımsa vereyim’’ dedim. Ve bana; ‘’yolda giderken, evet ben bu paralarla bir günümü çözeceğim de fakat kendimi nasıl çözeceğim diye düşündüm. Kendimi çözmek için bir yol bulamadığım için de geri geldim. Sen bana, eğer biliyorsan kendimi nasıl çözebileceğimi anlatırsan ben daha çok memnun olurum’’ diye aldığı parayı geri verdi dedi.

Benim için artık bu konuşmadan sonra fotoğrafları görüp görmemem önemli değildi, bu tespit çok değerliydi ve herkes için, her zaman ve dünyanın her yerinde geçerli olan bir tespitti. Çünkü var olan her insanın mutlaka kendisini çözme problemi mevcuttu. Yani kişi olarak, ‘’ben kimim, bu dünyada ne işim var ne yapmam gerekiyor, neyi yapmamam gerekiyor, nasıl davranmam gerekir? Beni yaratan kimdir, beni niçin yaratmıştır, benden istedikleri nelerdir?’’ gibi soruların hepsine uygun, makul cevaplar bularak yoluma devam edebilirsem, işte o zam