Mü’minlerin annesi Cüveyriye Binti’l-Hâris radıyallahu anhâ’dan rivayet edildiğine göre: Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem bir gün sabah namazı kılındığı vakitte, Hazret-i Cüveyriye annemiz namaz kıldığı yerde tesbihatla meşgul iken erkenden evden çıkar. Kuşluk vakti tekrar eve döndüğünde Cüveyriye annemizin  hâlâ yerinde tesbihata devam ettiğini görünce:

- “Ben yanından ayrıldığımdan beri hala burada oturup tesbihatla mı meşgul oluyorsun?” diye sorar. O da:

- Evet, diye cevap verir. Bunun üzerine Peygamber efendimiz şöyle buyurur:

- “Bu gün ben senin yanından ayrıldıktan sonra üç defa söylediğim şu dört cümle, senin sabahtan beri söylediğin tesbihatla tartılacak olsa, sevap bakımından onlardan daha ağır gelir:

 “Yarattığı bütün mahlukatı sayısınca, rıza ufku seviyesinde, Arş’ının ağırlığınca ve sonsuz kelimâtının mürekkebi kadar…” Allah’ı ulûhiyyet makamına yakışmayan sıfatlardan tenzih eder ve O’na hamdederim.” Ya Rabbi! Sonsuzluk ifade eden bu rakamlar sayısınca söylemiş kabul edilmemi bekliyorum. Sen benim bu az amelimi çok kabul eyle.”