[Safvet Senih] Fetih Suresi’ndeki üç âyetin mucizesi

“Ve meselühüm fi’l-İncîl…’ Yani ‘Sahabelerin İncil’deki mesel ve sıfatları şöyledir: ‘Öyle bir ekin gibi ki, filizini çıkarmış, sonra da onu kuvvetlendirmiş, derken kalınlaşmış da artık gövdesi üzerinde doğrulmuş. Öyle ki, ekicilerin hoşuna gider, kâfirleri de gayz içinde bırakıp öfkelendirir.” (48/29) Fıkrası, iki cihetle gaybtan haber vermedir. “Birincisi: Ümmî yani okuması-yazması olmayan bir peygambere nispeten ğayb hükmünde olan İncil’in Sahabeler hakkındaki ihbârını haber vermektir. 

Evet, İncil’de, Âhir Zaman’da gelecek Peygamber’in (S.A.S.) vasfında ‘Onun yanında kılıcı vardır, ümmeti de öyledir.’ ayetleri vardır. Yani, Hz. İsa Aleyhisselam gibi kılıçsız değil, belki kılıç sahibi ve cihada memur bir Peygamber gelecek, cihada memur olacaktır. Onun sahabeleri de kılıçlı ve cihada memur olacaklardır. O kılıç sahibi Peygamber Âlemin Reisi olacak. Çünkü İncil’in bir yerinde ‘Ben gidiyorum (gitmem lâzım ki) tâ Âlemin Reisi gelsin.” (Yeni Ahid Yuhanna, Bâb: 16, Âyet: 7) Yani Âlemin Reisi (Muhammed Aleyhisselam) geliyor. “Demek oluyor ki: İncil’in bu iki fıkrasından anlaşılıyor ki, Sahabeler her ne kadar başlangıçta az ve zayıf görünseler de fakat çekirdekler gibi büyüyüp gelişerek yükselip kalınlaşıp kuvvetleşerek, küffarın gayzlarını onlara yutkundurup boğduracak vakitte, kılıçlarıyla insanları kendilerine boyun eğdirip Reisleri olan Peygamber Aleyhisselamın ise, Âleme Reis olduğunu isbat edecekler. (İspat etmişlerdir.) 

Aynen Fetih Suresi‘nin şu âyetinin meâlini ifade ediyor. “İkinci Vecih: Şu fıkra ifade ediyor ki, sahabeler gerçi az ve zayıf oldukları için Hudeybiye Sulhu‘nu kabul etmişler; elbette ve herhalde az bir zamandan sonra süratle öyle bir inkişaf, ihtişam ve kuvvet kazanacaklar ki, yeryüzü tarlasında İlahî Kudret eliyle ekilen ve insanların o zamanda gafletleri cihetiyle kısa, kuvvetsiz, noksan bereketsi