'Selam size hür adamlar...'

Hadi itiraf edelim; taksitlerimiz, emeklilik prim günlerimiz, devlet memurluğunun garanticiliği, işleyen dükkanlarımız, alıştığımız şehirler, ahbaplar ve daha nicesinin her biri, hürriyetimizi yok eden dünya bağlarıydı...

Bir rüzgar esti, ihlasımızı artırarak kendi irademizle koparamadığımız dünya bağlarını Rabbim, lütf-i ilahisiyle yerle bir etti. 

Artık her birimiz sıfırız. Sıfır nihayet merkez oldu. Dünyanın gitmek istemeyeceğimiz yeri yok şu an. Gidebilmek için can atıyoruz hatta. Bir lokma bir hırkayla huzur bulmaya razıyız.  

Üstada "hür adam" denmesinin sırrını şimdi anlıyoruz. Dünyayla tek bağın, her an fırlatıp atabileceğin küçük bir sepetse, dünyayı etkileyebilecek fikirler ve hareketlere öncülük edebilirsin.

Geleceklerinden kara kara endişe ettiğimiz evlatlarımızı karşımıza koymalı ve üstadın da hocaefendinin de neden davaları için evlenmediklerini şimdi gerçek anlamda anlayabilmeliyiz. O seviyenin gerektirdiği hürriyet, bunu iktiza ediyordu çünkü. 

Rabbimin bu toplulukla bir muradı varsa, ki bize böyle ümit etmek düşer; o topluluğun hür olabilmesi gerekiyordu. Zahiren şiddetli bir tokatla hepimizi hürriyete kavuşturdu rabbim. İçimizden "keşke Rabbimiz hepimizi yanına alsa" duygusu geçiyorsa artık, dünyayı gerçekten silmeye başlamışız demektir.

Sahabenin Mekke'yle olan bağları yıkılıp Hicret olgunluğuna eriştikten sonra gelmiş İslam'ın parlaması...

Putperest Roma'yı bir avuç Hristiyan, özgürlüklerinden ödün vermemek için yeraltı şehirleri inşa ederek yenmiş. Bugün turistik gezi yaptığımız yeraltı şehirleri; idam edilme, hapsedilme, yakılma, işkence, görmeden kaçan Hristiyanların sığınaklarıymış bir dönem. 

O Hristiyanlar yeraltında yaşama pahasına hürriyetlerinden ödün vermemişler ve gün gelmiş tüm zul