[Dr. Ali Demirel cevapladı] Hırs, insanı niçin hüsrana götürür?

DR. ALİ DEMİREL 

Soru: “Hocam şu karantina günlerinde Mevlana Hazretleri’nin Mesnevi’sini okuyorum. Hırs konusuna yaklaşımı beni çok etkiledi. Şu an yaşadığımız pek çok sıkıntının altında bu hasis duygunun yattığını fark ettim. Çünkü bütün hırsların kaynağı dünyanın faniliğinden gâfil olup hakikati görmeyerek ölümsüz ruhu değil ölümlü bedenin, nefsin arzularını yerine getirme çabası değil mi aslında?” (Rıdvan S.)

Evet aynen öyle. Mevlana Hazretleri, bahsini ettiğiniz eserinin hemen her bahiste hırsa dair önemli değerlendirmelerde bulunuyor. Bu değerlendirmeler, insanın kulluk şuuruna ulaşmasında rehberlik etmesi açısından dinî olmakla birlikte aynı zamanda genel/evrensel ahlaki normlar.

Sorudu çerçevesini çizdiğiniz hırs, insanı esir alan dünyevi heveslerle hedefe ulaşma, kazanma, başarma ve sahip olma tutkusudur. Aşırı hırs taşıyan insan hızla Allah’tan uzaklaşır ve şeytanın yörüngesine girer. Geçici dünya kazanımları için sahip olunan hırs, insanın kalbini ve bütün duygularını adeta kilitler ve manevi alanda birikimler kazanmasını engeller. Hırs sahibi mümin, bu günahı işleyerek adeta ateşle oynamaktadır.

Hırslı olmak iblis ruhu taşımakla eşdeğerdir. Çünkü şeytan, hırsından dolayı bu duruma düşmüştür. Bizlerin yapması gereken ise ivedi bir şekilde hırs putunu kalbimizden devirip oradan sınır dışı ederek orayı imanın imarına açılan bir bölge haline getirebilmek.

Dünyevi anlamda kazanmak, her şeyi elde etmek için çok hırslı olan insanın, maddî-manevî kaybetmesi kaçınılmazdır. Dolayısıyla dünya imtihanını kaybetmek ahirette hüsrana uğramak istemiyorsak, hırsı İslamî çizgiye kanalize etmemiz gerek. Zira hırs, insanın yaratılışında vardır. Öyleyse bize düşen gö