Süreç imtihanı... Anne Babaya İtaat mi Saygı mı?

Hizmet hareketine gönül vermiş fertler, türlü imtihanlarla dolu çok zor bir süreçten geçiyorlar. Sadece onlar değil; hareketin takipçileri, ilgilileri, hiç alakası olmasa bile eşleri, çocukları ve hatta ehl-i insaf olan yakınları benzer durumdalar. Onlar da çeşitli derecede hak ihlallerine uğramaktalar. Maruz kaldıkları türlü tazyikler de cabası.

Bazen de mobbing öz anne babaları cihetinden geliyor. Ebeveynleri tarafından, inandıkları değerleri reddetmedikleri takdirde “analık-babalık haklarını helal etmeyecekleri”, “evlatlıktan reddedecekleri”, “sütlerini haram edecekleri”  gibi tehditlere maruz bırakılan kardeşlerimiz var. Dînî ve îmânî meselelere meftûn bu insanlar, son derece önemsedikleri ebeveyn hakkı ile doğru olduğuna inandıkları evrensel değerler arasında tercih yapmak zorunda bırakılıyorlar. Bütün bu baskıların arka planında ise anne-babaya itaat olgusu bulunuyor.  

Evet, itaat kültürü, şarkın sosyolojik olgusunu yansıtan önemli bir veri hiç kuşkusuz.  Mutlak çizgide ele alıp yüceltirseniz itaat kültü de diyebilirsiniz siz ona. Sosyal kodlarımızda var, itaat etmeyi de kolayca içselleştirebiliriz, bize itaat edilmesini de severiz. Unutuveririz “karşılıklı mesuliyet ve hukuk sınırlan dâhilinde hareket etme” ilkesini. Satırlarda kalır “yetki ölçüsünde sorumluluk” prensibi, inmez sadırlara. 

Devlet reisi halka, parti yöneticileri teşkilat mensuplarına, âmirler memurlarına, öğretmenler öğrencilerine, koca karısına, patronlar işçilerine, post-nişînler müritlerine ve abiler kardeşlerine “buyurmak” ve dahi onları “yönlendirmek” isterler. Aileden başlayarak hayatın her ünitesinde ve hatta okullarımızda itaatin teorik eğitimi ve pratik uygulaması söz konusudur. Hatta kimi idareci ve öğretmenler öğrencilerinden yakınırken “saygı göstermediğini” ifade sadedinde, sıkıştırıver