Tarımda karanlık tablo: Kriz 2019'da

Cumhuriyet'in haberine göre İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa’yı besleyecek kadar buğdayı olan Türkiye'de tahıl ambarları dünyanın dört bir yanından gelen hububatla doluyor. Türkiye, 2000’li yılların başında bile tarımda hâlâ kendine yeten birkaç ülkeden biri iken yalnız 15 yılda en önemli kalemlerde bile ithalat yapar hale geldi. Yerli üretim de ithal girdiler nedeniyle ucuzlayamıyor. 

Çok ekmek tüketmekle ünlü ülkede özellikle bu yıl buğday ithalatının gittikçe artması tarımda olduğu kadar gıdaya erişimde de ileride yaşanacak sorunlara işarete ediyor.

Olcay Büyüktaş'ın haberinde tarım istatistikleri ve görüşüne başvurulan uzmanların verdiği bilgiye göre durum hiç parlak değil.

Bu yıl yalnız Türkiye’de değil dünyada da buğday üretimi düştü. Düşüşün en büyük nedeni kuraklık. Buğdaydaki küresel düşüş  42 milyon ton. Dünya buğday üretimi 758 milyon tondan 716 milyon tona geriledi. Stoklar devreye girdi. Böylece de fiyatlarda hızlı bir artış gündeme geldi. Bu da ithalatın bedelinin ağırlaşacağı anlamına geliyor.

Ancak Türkiye, tarihinde görülmemiş oranda bir üretim düşüklüğüne imza atıyor. Çünkü 2002’den bu yana buğdayın dövize bağlı girdilerinden mazotta yüzde 404, gübrede yüzde 510, besi yeminde yüzde 539’luk artış gündeme geldi. Su fiyatları bile sürekli yükselirken ürün fiyatında göstermelik artışlar yaşandı. Zarar eden çiftçiler, birer birer buğday ekiminden vazgeçmeye başladı. 

Çiftçi, son 10 yılda 27 milyon dekar tarım arazisini ekmekten vazgeçti. 500 bin hektarlık bir alanda buğday ekimi yapılmıyor. Oysa ekim alanlarının tamamında üretim yapılsa, buğday sorunu diye bir şey olmayacak.

Bu arada dünya tahıl üretiminin