Türk ekonomisinde 'Duyun-u Umumi' tehlikesi

Döviz piyasasında beş günün hülasası: TL karşısında dolar 20 kuruş, Euro 15 kuruş arttı. Gerilediği seviye itibarıyla rakamlar böyle. Bir ara TL’nin kaybı 30-35 kuruşu buldu. Böylesine sert hareketlere açık hale gelen bir piyasa artık kontrolden çıkmış, paradan para kazananların insafına terk edilmiş demektir.

Hükümetin yasama, yürütme ve yargıyı ‘partili cumhurbaşkanı’na teslim etmek gibi muaccel bir işi olduğundan bu kadar afakî kur artışına ekonomi bakan ve bürokratlarından ‘dış mihrakların manipülasyonu’ ezberinden gayrı bir beyanat işitilmedi.

TBMM meydan muharebesinde AKP cenahı muhkem görülmeli, tekme tokat, göğüs göğüse mücadeleden geri durulmamalı. Ekonomi batmış kimsenin umurunda değil. Varsa yoksa başkanlık.

Kanunla dövizde sert hareketlere müdahale etme imtiyazı verilmiş Merkez Bankası’nın eli kolu bağlı vaziyette. Başkan Murat Çetinkaya, Saray’ın hışmına uğramamak için tribünden sahaya indi inmesine de topsuz alandan döviz kalesine şut çekmeye çalıştığını gören para otoriteleri gülmekten kendini alamadı.

TCMB güya faizi artırmadı, geç likidite penceresini (GLP) işaret etti. Yeni Türkiye’de -mış gibi yapıldığından Merkez de faizi düşük tutmuş gibi hareket etti. Etkisiz hamlesinin izahı şu: Merkez Bankası haftalık repo ihalesine gitmedi. İhalede yüzde 8’den bankalara borç veriliyordu. Bankalar ihale olmayınca mecburen faizi yüzde 10 olan GLP’den içeri girdi.

Pencereden girmek kapıdan girmekle aynı değil elbette. GLP kararı ile bankaların ortalama fonlama maliyeti 100 baz puan artarak yüzde 9,31’e çıktı. Pekâlâ, bu zımnî faiz artışı değil mi? Bankalar maliyet artışını mevduat sahiplerine ve kredi kullananlara aksettirmeyecek mi?

Döviz bu ve benzeri irrasyonel kararlardan cesaret alarak bugünkü seviyelere tırmandı. Günü kurtarmış gibi yapmanız umûmî temayülü değiştirmediği gibi sizi yumuşak