Türkiye'de 'Mış gibi yapmak' gibi bir problemi var

'Mış gibi yapmak', sorunları güvenlik politikalarıyla yok sayıp, halı altına süpürmek anlayışının Osmanlı’dan bu yana devlet genetiğine sinmiş pratiğinin bir sonucu.

Her şeyin bir sınırı vardır ama  “mış gibi yapmanın” sınırı nerede biter? Demokrasi varmış gibi yapmak, devlet laikmiş gibi yapmak, yargı bağımsız ve tarafsızmış gibi yapmak, üniversite varmış gibi yapmak.

Demokratmış gibi yapmak, özgürlük havarisiymiş gibi yapmak. Kürt, Alevi ve Gayrimüslimlerle ilgili hak ve özgürlük  sorunu yokmuş gibi yapmak. Güvenlik politikalarıyla terör sorununu ortadan kaldırıyormuş gibi yapmak.

Başta iktidar olmak üzere muhalefet partilerinin de çoğulcu ve katılımcı demokrasi, hukuk ve özgürlüklerle ilgili içselleştirilmiş bir anlayışları bulunmamakta. Zaten Türkiye’nin yaşadığı krizin temelinde siyaset alanındaki bu samimiyetsizlik yatmakta.

İstiklal mahkemelerini kaldırıyormuş gibi yapıp, sıkıyönetim mahkemelerini kurmak, sıkıyönetim mahkemelerini kaldırıyormuş gibi yapıp, devlet güvenlik mahkemelerini kurmak, devlet güvenlik mahkemelerini kaldırıyormuş gibi yapıp, özel yetkili mahkemeler kurmak, özel yetkili mahkemeleri  kaldırıyormuş gibi yapıp, terör suçluları için suçtan sonra kurulmuş, tabii hakim ilkesine tamamen aykırı özel mahkemeler kurmak.

“Mış gibi yapmak”, sorunları güvenlik politikalarıyla yok sayıp, halı altına süpürmek anlayışının Osmanlı’dan bu yana devlet genetiğine sinmiş pratiğinin bir sonucu.

Bugün de AKP-MHP iktidarı ve liderlerinde tecessüm eden geleneksel devlet iktidarı tevarüs ettiği anlayışın gereğini yerine getiriyor. Yani OHAL’i kaldırıyormuş gibi yapıp, başta Türk Ceza Kanunu ve Ceza Muhakemesi Kanunu olmak üzere hak ve özgürlükleri ilgilendiren