Türkiye'yi ne bekliyor?

Suriye ve Anadolu tarih boyunca birbirlerinin uzvu olan iki komşu bölge. Herhangi birinde yaşanan bir acı diğerinde hissedilmekte. Yakın tarihte yaşananlar da bunu ortaya koydu.

Bölgede yaşanan gelişmeler de küresel dengelerin, tarihi, mezhepsel ve dini fay hatlarının etkisi gözardı edilemeyecek kadar büyük olsa da, iki ülkedeki liderlerin rolü de yadsınamaz.

Beşar Esed, babası Hafız Esed'in ölümünün ardından 2000 yılında Suriye devlet başkanı olarak göreve basladı. Tayyip Erdoğan ise 2001 yılında 'kardeşleriyle' birlikte AKP'yi kurdu. 2002 yılında partisi tek başına iktidar oldu. 2003 yılında ise Başbakan oldu.

Beşar Esed'in aslen doktor olması, Batı'da eğitim almış olması ve önceki kamu görevlerinde yolsuzlukla mücadele gibi işlerde çalışmış olması gibi nedenler Beşar Esed hakkında iç ve dış kamuoyunda olumlu beklentiler doğdu.

Babasına göre daha yumuşak bir profil çizen Beşar Esed Batı'ya entegre olma konusunda da daha istekli olduğunu ortaya koydu.

Aynı dönemde Erdoğan liderliğindeki AKP de, AB uyum paketleri çerçevesinde ülke demokrasisi için hayati reformlar gerçekleştirdi. Erdoğan da bu dönemde Batı'yla uyumlu, demokrat ve ılımlı muhafazakar bir profil çizerek Milli Görüş gömleğini çıkardığını ilan etti.

2011 yılı her iki lider için de dönüm noktası oldu. Arap Baharı rüzgarıyla Suriye'de başlayan olaylar, Esed'in sert ve acımasız cevabıyla kısa sürede iç savaşa dönüştü. Başlangıçta devrime katılma konusunda çok istekli olmayan Suriye halkı rejimin provokatif hamleleri ve Batılı güçlerin gerektiğinde askeri müdahale vaad eden tutumları nedeniyle Esed'e karşı savaş açmaya zorlandı. Beşar Esed'in liderliğindeki rejim güçlerinin cevapları ise silahsız muhalefete karşı aşırı güç kullanarak ve tutuklu olan siyasi radikalleri salarak, Batı kamuoyunu muhalif hareketin radikal ve terörist olduğuna ikna ederek kendisinin tek makul seçenek olduğunu kabul ett