Vefa zamanı

Hocamızın ifadesiyle vefa; dost ikliminin gülüdür, sevginin mürüvvetin bağrında boy atar gelişir. Duyguda, düşüncede aynı şeyleri paylaşanların etrafında üfül-üfül eser durur.

Üstadımız da; 'meşrebimiz hıllettir (dostluktur)' diyor. Evet biz, dost bir cemaatiz. Fakat bu dostluk akrabalıktan, komşuluktan, asker arkadaşlığından meydana gelen bir dostluk değildir. 

Bu dostluk; gaye-i hayali, Allah yolunun Yolcuları olmaktan, i’la-yı kelimetullah için candan, maldan, evlad-u iyalden geçmekten doğan, i’la-yı kelimetullah için dünyanın en ücra kuş uçmaz-kervan geçmez, soğuğu - 40-50, sıcağı +40-50’lere varan, can güvenliği olmayan nice ülkelere hicretten, vitaminsizlikten çocuklarının tırnakları döküldüğü halde vazife mahallini terk etmemekten, hasılı Allah yolunda akla hayale gelmedik fedakarlıklardan doğan bir dostluktur.

İşte kıymetli kardeşlerim, bizi vefalı olmaya sevk eden Allah indinde paha biçilemeyecek böyle bir dostluktur.

Evet bu dava uğrundaki dostluklar gerçekten vefaya layık dostluklardır. Biraz evvel onların birkaç fedakârlığını saydık, siz bunları yüzlere, binlere çıkarabilirsiniz.

Gelin öyleyse vefalı olalım. Milyonları, hatta milyarları gittiği halde “onlardan görünüp malımı, mülkümü kurtarayım, çocuklarımı anasız- babasız bırakmayayım” dememiş, “zindanlardan, hatta hücrelerden kurtulayım” dememiş, dimdik durmuş, üç senedir zindanlarda, hücrelerde yatan o dostlara, o Allah dostlarına, onların çocuklarına kucak açan bağrıyanık annelerine babalarına vefalı olalım.

Onları arayalım soralım, dertlerini paylaşalım hastalıklarında sağlıklarında maddi manevi yanlarında olalım, elimizden geldiği kadar çoluk çocuklarına da vefalı olalım, bilhassa onların okumalarına yardımcı olalım, başarılarında tebrik edip başlarını okşayalım, hediyeler