Ver elini Eskimo diyarına

İkram Çarpan devamla diyor ki:

Sonrasında şöyle bir sıkıntı geldi başımıza. Sadece çok küçük, 18 saniyelik bir telefon konuşmasından dolayı, kız kardeşim gözaltına alındı. O şekilde bir şey yaşadık. Sonrasında yurt dışı yasağı koymadan bir an önce çıkalım dedik ama geç kalmıştık. Bir buçuk gün sonra Balkanlara çıkmaya çalışırken kız kardeşim benim gözümün önünde aldılar. Sonra ben tabii gitmek istemedim. 30 saniye arayla onu aldılar, beni geçirdiler. Aynı soyad, aynı şey, hiçbir şey yok. Ben gitmek istemedim ama “Bir masraf yapılacaksa aynı masrafı sana da yapacağız, o yüzden sen hazır uçağa binmişken git” dedi babamlar. Ben gittim.

Zaten o günler çok zor geçti. Kosova’ya gittim. Kız kardeşim de bir ay sonra Yunanistan’a geçti. Her zaman derim hani onun yaşadıklarına rağmen benim yaşamam gerekiyordu sebepler dairesinde. Ama Rabbim bildiği bir şey vardır. Kosova’ya gittim. Kosova’da bana bir hazırlık kampı gibi bir şey oldu. Gerçekten çünkü Türkiye’de birçok şeyden uzaklaşıyorsunuz. Maneviyattan, programlardan, kitap okumadan, ahlaktan, diyalogdan, her şeyden fersah fersah uzak kalıyorsunuz mecburen. Fikriniz, zikriniz değişiyor, manevi hayatınız etkileniyor. Belki direkt Kanada’ya gelseydim şu anki Kanada’da yaptıklarımı yapamamış olurdum. Ama o beş aylık Kosova gerçekten çok güzel şeyler kattı bana. Ufak ufak orada birkaç tane gençle muhabbet etmeye, bir şeyler yapmaya, eve davet etmeye; ondan sonra kitap okumaya, ders çalışmaya, bowlinge, filme gitmeye. Ve tekrardan neden yaşadığımı, neden bu dünyada olduğumu, ucundan da olsa hayali de olsa peygamber mesleği ne olduğunu orada tekrardan idrak ettim. Misyonumuzu, hedefimizi, hayallerimizi. Beş ay çok güzel geçti Kosova’da. Orayı çok güzel yâd ederim. Çok güzel insanlarla tanıştım, çok güzel şeyler yaşadım, tecrübe edindim.

Sonrasında aile birleşimi gerçekleşti, Kanada’ya geldim. Kanada’nın Kitchener–Waterloo şehrinde çok g