Vietnam sendromu yaşayan askerler gazilik istiyor
⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Çarşamba, Mayıs 27 2015
Bingöl'de dağıtım sonrası birliklerine teslim olmak üzere yola çıkan, silahsız ve korumasız 33 askerin şehit edildiği saldırının üzerinden 22 yıl geçti. 24 Mayıs 1993 günü meydana gelen saldırıda hayatta kalan askerler, halen yaşadıkları sarsıntıyı atlatamadı. Psikiyatride 'Vietnam sendromu' diye bilinen rahatsızlığı çeken askerlerden bazılarına devlet 'gazilik' statüsü verdi, bazılarına ise vermedi. Acı hatıranın etkisinden kurtulamayan askerler hem GATA'da tedavi olmak hem de gazi sayılmak istiyor.
Bingöl'de dağıtım sonrası birliklerine teslim olmak üzere yola çıkan, silahsız ve korumasız 33 askerin şehit edildiği saldırının üzerinden 22 yıl geçti. 24 Mayıs 1993 günü meydana gelen saldırıda hayatta kalan askerler, halen yaşadıkları sarsıntıyı atlatamadı. Psikiyatride 'Vietnam sendromu' diye bilinen rahatsızlığı çeken askerlerden bazılarına devlet 'gazilik' statüsü verdi, bazılarına ise vermedi. Acı hatıranın etkisinden kurtulamayan askerler hem GATA'da tedavi olmak hem de gazi sayılmak istiyor.
Olaydan sağ kurtulan askerlerden Erkan Omay (42) tarif edilmez şiddet ve işkencelere maruz kaldığını ve o gün yaşadıklarının bir kısmının Diyarbakır Asker Hastanesi'nde (16.7.1993) verilen rapora da yansıdığını söyledi. Teröristlerin elinde esir kaldıkları iki günde otobüste alınan öğretmen ve kaçmayı deneyen bir özel harekat polisinin kafasından vurularak şehit edildiğini hatırlatan Omay, o günü şöyle anlattı: "Bizi üç gruba ayırdılar. Bizim grubu sıraya dizdiler. Baştan altı kişiyi kurşuna dizmek için götürdüler. Ellerimiz bağlıydı. Tuvalet ihtiyacı için ellerimi çözdürdüm. Kaçmayı denedim ama başaramadım. Teröristler ağzıma kaleşnikof namlusunu dayayıp, tetiği çekti. O an her şeyin bittiğini düşündüm. Fakat silah boşmuş. 'Bir daha kaçmaya yeltenirsen, beynini dağıtırım' diyen terörist, silah dipçiği ile beni darp etti. Tekrar bağladılar; can korkusundan bileklerime oturan ipi hissetmedim bile. Kurtarmak için gelen askeri birliğe vurdurmak için bizleri açık alana sürdüler. İki çatışma altında kaldık. Ayağımı mermi sıyırmış, onu bile duymadım."
'Ölüm ile yaşam' arasındaki gelgitlerden sonra kurtulduğunda ev telefonu dahil hiçbir şeyi hatırlamadığını ve halen saldırının travmasını atlatamadığını ifade eden Omay şunları dile getirdi: "Uyku düzenim ve psikolojim bozuldu. Diyarbakır Asker Hastanesi'nde 15 gün yattım. İki ay hava değişimi verdiler. Aile düzenim etkilendi. Dışardan gittiğim psikiyatri uzmanları 'Vietnam sendromu' diye bir teşhis koydu. Kendi imkânlarımla ilaç alıyordum. Fakat tekrar çatı
Olaydan sağ kurtulan askerlerden Erkan Omay (42) tarif edilmez şiddet ve işkencelere maruz kaldığını ve o gün yaşadıklarının bir kısmının Diyarbakır Asker Hastanesi'nde (16.7.1993) verilen rapora da yansıdığını söyledi. Teröristlerin elinde esir kaldıkları iki günde otobüste alınan öğretmen ve kaçmayı deneyen bir özel harekat polisinin kafasından vurularak şehit edildiğini hatırlatan Omay, o günü şöyle anlattı: "Bizi üç gruba ayırdılar. Bizim grubu sıraya dizdiler. Baştan altı kişiyi kurşuna dizmek için götürdüler. Ellerimiz bağlıydı. Tuvalet ihtiyacı için ellerimi çözdürdüm. Kaçmayı denedim ama başaramadım. Teröristler ağzıma kaleşnikof namlusunu dayayıp, tetiği çekti. O an her şeyin bittiğini düşündüm. Fakat silah boşmuş. 'Bir daha kaçmaya yeltenirsen, beynini dağıtırım' diyen terörist, silah dipçiği ile beni darp etti. Tekrar bağladılar; can korkusundan bileklerime oturan ipi hissetmedim bile. Kurtarmak için gelen askeri birliğe vurdurmak için bizleri açık alana sürdüler. İki çatışma altında kaldık. Ayağımı mermi sıyırmış, onu bile duymadım."
'Ölüm ile yaşam' arasındaki gelgitlerden sonra kurtulduğunda ev telefonu dahil hiçbir şeyi hatırlamadığını ve halen saldırının travmasını atlatamadığını ifade eden Omay şunları dile getirdi: "Uyku düzenim ve psikolojim bozuldu. Diyarbakır Asker Hastanesi'nde 15 gün yattım. İki ay hava değişimi verdiler. Aile düzenim etkilendi. Dışardan gittiğim psikiyatri uzmanları 'Vietnam sendromu' diye bir teşhis koydu. Kendi imkânlarımla ilaç alıyordum. Fakat tekrar çatı
Bu haberler de ilginizi çekebilir
ŞERİF ALİ TEKALAN
KADİR GÜRCAN
ABDULLAH AYMAZ
KEMAL GÜLEN
