'Yalnız değilsiniz'

İnanan ve imanından hiçbir tereddüt ve şüphesi olmayan bir mü’min için, hiçbir kimse sahip çıkmasa bile; yaratan, yaşatan ve her şeyden haberdar olan Allah(cc) onunla beraberdir.

   

Hz.Adem (as) dünyada tekti ama yalnız değildi. Kendisini bir hikmete binaen yoktan yaratan Allah’a dayanıp güveniyordu. Allah(cc),kıyamete kadar nesillerin devamını sağlamak için, kendisine eş ve arkadaş olarak Havva validemizi yaratmıştı. Allah (cc) bu yolla varlığın hem çekirdeği, hem de en mükemmeli, kusursuz ve olgun meyvesi bulunan Hz.Muhammed’i (sav), beşere dünya ve ahiret saadetini elde etme adına temsil ve tebliğ için göndermeyi murat buyurmuştu.

    

Ne var ki, dünya hayatı bir imtihandan ibaretti. Hz.Adem (as) kıyamete kadar gelecek nesline örnek ve model olma makamındaydı. O’nun imtihanı şeytanla başlamıştı. Evet, şeytan Allah’ı bilmeyen birisi değildi. Melaikeler ve cinler içinde seçkin bir yeri vardı. Fakat  enaniyetinin, gurur, kibir ve kıskançlığının kurbanı oldu.

Hz.Adem’e (as) secde emrine muhalefet ettiği için kaybetti ve huzur-u ilahi’den tardedildi. Allah’a karşı saygısızlıkta bulunarak, ‘’O’nu topraktan beni ateşten yarattın’’ deyip, Hz.Adem’i kıskandı ve Allah’a başkaldırdı. Kıyamete kadar Adem'in çocuklarına musallat olarak onları Allah’a isyana, yakıp yıkmaya, birbirine karşı gayz, kin ve nefretle düşmanlığa teşvik etmek üzere, –lihikmetin- Allah (cc) şeytana ruhsat ve izin verdi. Nitekim, Ademin çocukları olan Habil ile Kabil’i birbirine düşürdü. Habil, kardeşi Kabil’e ‘ben sana el kaldırmam’ demesine rağmen, Kabil Habil’i kıskandığı için öldürdü.

    

Babamız ‘Yusuf’u bizden daha çok seviyor’ diye şeytan, Yusuf’un kardeşlerini kıskandırıp O’nu kuyuya attırdı ve Peygamber olan babaları Hz.Yakub’a yalan söylettirdi. Evet, Habil ve Kabil de, Yusuf ve kardeşleri de yalnız değildi. Niyet ve hayallerden geçen şeyleri dahi gören ve bilen Cenab-ı Hak (cc), onların da hangi niyet