Yanlış bir kader inancına hakimiz

Deprem münasebetiyle Mesnevi’de geçen önemli bir yerle yaşanan acı dramlara dikkatleri çekmek istiyorum. Bu vesileyle vefat eden insanlarımıza Allah’tan rahmet yaralılara acil şifalar diliyorum. Rabbim bizlere bir daha böyle acıları yaşatmasın inşallah...

 

‘Fakirin biri kendine bir ev yapmaya başlar. Bizim fakir evi yaptıktan sonra eve şöyle der; ne olur yıkılacağın zaman bana önceden haber verde ben çocuklarımı malımı mülkümü alayım da öyle yıkıl. Bunun üzerine evle anlaşmış olurlar. Fakat zaman su gibi akmış misali, yıllar geçmiş, ev bir gün bunların başına yıkılıvermiş. Bizim fakir ev halkıyla yıkıntının altında kalmış. Büyük bir çabadan sonra yıkıntının altından çıkmışlar. Çıktıktan sonra adam, eve şöyle seslenerek sitemde bulunmuş. Hani seninle sözleşmiştik, yıkılmadan önce bana haber verecektin? 

Ev dile gelerek fakire ‘ben mi sana haber vermedim. Sana defalarca haber verdim. Fakat sen her haber verdiğimde beni dinlemedin. Benim duvarlarımdaki çatlaklıklar yıkılacağımı sana haber vermek içindi. Ben her ağzımı açtığımda sen bir avuç çamurla hemen ağzımı kapatıp sıvadın. Ve beni dinlemedin’ der. 

Sizce toplum olarak tekrar tekrar yaşadığımız bu acılarımızda ihmalimizin payı yok mu? Siyasi figürlere aşırı bağlılığımızın payı yok mu? Şimdi isterseniz bizler bu hikayenin aynasıyla son yıllarda yaşadığımız depremlere, sel felaketlerine, girizu patlamalarına ve daha nice olaylara bakmaya çalışalım.

Maalesef bizde yanlış bir kader inancı hakimdir. Onun için ihmallerimizi görmek ve kabullenmek yerine ’kadrimizde vardı’ der geçeriz. Bu inançtan dolayı işin failleri bulunmaz veya fail olarak görülmezler. Maalesef faillerin takdir gördüğü ülkelerin başında geliriz. ’İşin fıtratında var’ inancı bizde hakim. Olayları çabuk unutmak var bizde. Bizde olayların