Yardımlaşma Tekelleştirilemez!

6 Şubat’ta ülkemizde meydana gelen depremde zarar gören insanımızın mağduriyetlerinin katlanmasına sebebiyet veren bir husus da yardım yapmak isteyenlerin engellenmesi; yardımların sadece "AFAD" diye isimlendirilen tek bir kurum üzerinden yapılması oldu. "AFAD!" Sözde "Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı. Hakikatte öyle olmadı. Gerçekten ismiyle müsemma, yani âfetin ta kendisi olduğu bu deprem vasıtasıyla ortaya çıktı. Hem müdahalede geç davranmaları hem de kurumu yöneten/yönlendiren ehliyetsiz yetkililer yüzünden, depremde daha fazla can kaybı yaşandı. Bir şekilde enkazdan çıkabilmiş insanlar ise yardımlar geciktiği için daha fazla mağduriyet yaşadı, yaşamaya da devam ediyor.

İhtiyaç sahiplerini, sadece "AFAD"ın yardımlarına ya da AKP bayrağı asarak şehirlere girebilecek reklam tırlarına/kamyonlarına mahkum edenler, onları ölümle, yoklukla ve donmakla baş başa bıraktı. Belki de zamanında müdahale edilse enkaz altında açlıktan/susuzluktan ve donarak ölen on binlerce insanımız kurtarılabilirdi. Ancak "Yeni AKP Cumhuriyet'inde" yardımların tekelde toplanmaya ve deprem esnasında bile yapılacak yardımlar üzerinden reklama/tanıtıma kalkışılması ister istemez facianın katlanmasını sonuç verdi. Sonuçta zamanında deprem bölgesine başarılı bir organizasyonla müdahale edip enkaz altındaki on binlerce insanı kurtarmayı başaramayan iktidar, bugün binlerce insanı poşetlere doldurup kepçelerle hendekler kazıp toplu mezarlara gömüyor. Yuuh olsun sizin yardım, insanlık, kardeşlik, devlet ve millet anlayışınıza!

Bu vesileyle bu acı gerçeği dile getirip tarihe not düştükten sonra İslâm'ın yardımlaşmayla ilgili temel bir kriterini özellikle gündeme getirmek istiyorum. Belki sık sık, Kur'ân ve sünnete atıfta bulunan ancak sorumluluk şuurundan mahrum; hem niyeti hem de ağzı bozuk, işleri de yamuk bu tekelciler insafa gelir ve içinde bulundukları yanlıştan geri dönerler. Ya da yardımları bile tekellerine alarak rantçı bir