'Yaşarken meğer ölmüşsün'

Allah için, O’nun güzel isimlerinden birisi olan Selâm ismini Yeni Asya ailesine, onlar gibi vicdanlı ve insaflı düşünenlere köprü yapıp; yakınmak niyetiyle değil gerçeklerde belki bir tuğla payımız olur niyetiyle sizlere yazanlar kervanına katılıyorum.

Yaklaşık 24 yıllık imamım. Kısa bir süre hariç görev süremin geriye kalanını hep merkez camilerde yaptım. Kurumum tarafından verilen her görevi şahsî meselelerimin her zaman önünde tuttum ve kusursuz olarak yerine getirmeye çalıştım. Bu hususun kadrinin de bilindiği kanaatindeyim. Talebimiz olmamasına rağmen çok kez ödüllendirildim. Bir kez olsun amirlerimden görevimle ilgili neden ve niçin gibi soruların muhatabı olmadım. Aidiyetimi hiçbir zaman çatısı altında görev yapmış olduğum Diyanet İşleri Bakanlığı’nın dışına taşımadım. Yıllarca camilerde vaaz verdim, hutbe okudum, çeşitli etkinliklerde dinî konuşmalar yaptım. Bu hususla ilgili bir memnuniyetsizliğin muhatabı olmadım. Kurumum tarafından hiçbir sorgulamayla karşılaşmadım. Bu husus çok uzayabilir.

Vatanı için, milleti için üzerine düşen görevi canıyla ödenmesi gereken bir karşılık olursa bunu canına minnet olarak bilen birisi olan ben (bu kelimeyi kullanmaktan çok kaçınırım, ama burada kullandım affola) menfur hain darbe girişiminin ardından bir anda vatanına ihanet etmiş, terörist birisi gibi muamele görmeye ve bir çok masumun katlanmak zorunda kaldığı Rabbinden sabır niyazıyla Fuzuli’nin deyimiyle; “Şeb-i yeldayı müneccim, muvakkıt ne bilir. Müptelâyı gama sor kim geceler kaç saat.” ağırlığında günler ve geceler yaşamaya “Medrese-i Yusufiye” denilen “Rabbim senden başka gerçek dost yok” hakikatini cebr-i lütfi yaşayarak günler, aylar ve bir