Yeni Sheriff ve Barış Güvercini(!)

Bereket versin, teşhis ve tedavide biraz beklemek gerekse de hastalık ve salgınlara isim koyma konusunda gelişmiş ve international bir dil kullanıyoruz. Tıbbi isimlerin yerli ve milli olması konusunda ısrar eden akıldışı iktidar ve hükümetlerin rahatsızlıkları medyaya yansımıyor. Yerli ve Milli olup da işe yaramayan bir sürü imalata mahkum olmaktan, dünya çapında kendini ispat etmiş markalar sayesinde kurtuluyoruz. 

Bir asırlık çok partili sistem tecrübemizde dış politika konusundaki başarısızlıklarda kendisini hissettiren, suçluyu dışarıda arama semptomuna şimdiye kadar isim koyan olmadı. Hani şu, Fransa ile girilen ağız dalaşında Saray'ın “Sizin Cezayir'de ne yaptığınızı cümle alem biliyor, ayol. Oraya gelirsek ağzınızı cart diye yırtarız!” hafifliği. İngiltere ile yaşanan sürtüşmelerde “İngilizlerin İslam Ülkelerinde yaptığı zulmü bilmeyen mi var! Ey Alem-i İslam bir araya gelin! Ahir zaman cihadı pek yakındır!” hamaseti. Suud Türk mallarına ambargo uygulayıp, orucu bir gün önce ya da bir gün geç açtıklarında “Araplar, İngilizler ile bir olup zaten bize ihanet ettiler! Bu yüzden, Ramazan Hilal'ini bizim gıcıklığımıza hep yanlış tarihte görüyorlar!” atf-ı cürmü her zaman kullanıma açık siyasi malzemelerdir.

Listeyi uzatmak mümkün ama, Saray ve iktidarın savrulduğu akıldışılıkların ismini koymak için bu kadar data ve malumat istifi yeterli. “Bize öyle diyorsunuz ama, ya siz...” şeklinde geliştirilen arızalı savunma mekanizmasına yabancılar 'Whataboutism' diyorlar. Halk söyleyişi ile “Tencere dibin kara, seninki benden kara!” basitliği gibi. Bundan böyle Saray ve iktidarın uluslararası konularda “Ey Amerika, Ey Fransa, Ey İngiltere...” şeklindeki bağırıp çığırmalarının hangi hastalığın belirtileri olduğu konusundaki bir müşkilimizi de ithal bir kavram ile çözmüş olduk.

Nisan ayı rutinlerimiz