Yol yarım ücret niye tam?

Habertürk Gazetesi yazarı Yavuz Semerci bugünkü yazısının bir bölümünde Osmangazi Köprüsü’nün geçiş ücretine değindi. Semerci yazısında Körfez Köprüsü için hazine garantisinin otoyol boyunca verildiğini fakat henüz ortada bu otoyolun olmadığını bu yüzden yol bitene kadar geçiş ücretinin düşük olması gerektiği görüşünü kaleme aldı.

Son yılların en doğru yatırımı Gebze-İzmir Otoyolu ve Körfez Geçiş Köprüsü’dür. 

Daha önce yazmıştım. Bu yatırımın fiyasko şeklinde değerlendirilmesi iyi niyetli değil. Kamunun bu projeyi yapması veya yaptırması gerekiyordu. Yaptırmayı tercih etti.

Ücretlendirme konusunda ise daha önce de işaret ettik, hükümetin tercihi ve yaklaşımı yanlış. (Bana göre)

Anlatayım: İstanbul Boğazı’na kondurulan 3. köprü Yavuz Sultan Selim’e yatırımcılara devletin garanti ettiği rakam: Günlük köprü geçiş için 135 bin araç (3 dolardan), otoyol kullanımında ise günlük 135 bin araç (yaklaşık 7 dolardan) idi.

Devlet Körfez Köprüsü’nde ise (Osmangazi) araç geçişi için günlük 40 bin araç ve 35 dolar başlangıç rakamı garantisi verdi. Otoyal geçişleri için de ayrıca kilometre başına Boğaz Köprüsü’nde olduğ ugibi ücretlendirme yapılacak. Özetle devlet 10 yıl boyunca Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nü yapan ve işleten firmalara geçiş ücreti olarak (ayrıca ootoyol geçiş ücreti için de garantisi var) günlük 405 bin dolar, Osmangazi Köprüsü’nü yapana ve işleten firmalara ise günlük 1 milyon 499 bin dolar garanti verdi. (Günlük eksik kalan ciroyu devlet ödemeyi üstlendi)

İki köprü için verilen geçiş garantilerini karşılaştırdığımızda (işletme yılları da dikkate alındığında) Osmangazi’nin 11 milyar dolarlık, diğerinin 1.5 milyar dolarlık (otoyol ücretlendirmeleri haricinde) g