Nobran cahilleri gibi

         Bir araştırmacı arkadaşımız Denizlili Hasan Feyzi Efendi Ağabeyimiz üzerine araştırma yapıyordu. Oğluna ulaşmış ve  “Babanızın kitapları nerede?”  diye sormuş. O da “O kitaplar köyümüzün bağ evinde.” demiş. Beraber kitapları görmeye gitmişler. Ev harabe gibi perişan…  Ne oldu diye köylülere sormuşlar. “Buralarda çalışan inşaat işçileri evi sahipsiz görünce içine girdiler ve kalmaya başladılar. Kışın havalar soğuyunca, odun yerine bütün kitapları yaktılar” diye cevap almışlar…

         Aynen bu süreçte, Hizmet’in bastırdığı kitapları, Risale-i Nurları, hatta Kur’anları imha etmekten çekinmedikleri  gibi…

*            *                *

         İslâmiyet aleyhine çalışan bir profesör, geniş çaplı konferanslar vermek için Kur’an üzerine bir araştırma yapmak istiyor. Fakat Tebbet Suresine takılıp kalıyor. Çünkü düşünüyor: “Bu Tebbet Suresi, Ebu Leheb ve Karısının Cehenneme gideceklerini anlatıyor. Bu sure indikten sonra da on seneye yakın yaşıyor. Müslümanları zora sokmak için şöyle diyebilirdi: “Bakın ben artık Müslüman oldum. İmanım var. Ben nasıl Cehenneme gidebilirim!”  Fakat şu basit işi bile yapamadı ve inkâr üzere öldü. Şimdi böyle bir âyet Muhammed’in sözü olamaz. Burada İlahi bir irade söz konusu.” demek zorunda kalmıştı.

*            *                *

         “Aşkabat’tan Issık Göldeki okulumuza, bizi bir Kırgız  Öğretmen götürdü. Yolda şunları anlattı. Biz çocuktuk, babam çok içki içerdi. Bazen eve g