Şirketi maneviye zengini

          Bir lâmbayı dört-beş kişi her biri gazyağı, fitil, lamba, şişe ve kibrit getirerek yakmış olsalar bile birer parça destekle bile olsa ortaya ışık veren bir lamba çıktığı için  hepsi de teker teker bir ışık kaynağına sahipmiş gibi nasıl istifa ediyorlarsa; oruç tutmuş kimselere iftar yemeği veren bir kişi nasıl onların oruç sevapları hiç eksilmeden oruç tutmuş gibi ecir ve sevaplar kazanıyorsa; bu hizmette de birisi, tanışmış; birisi anlatmış; birisi güzel bir ameli  ve hareketiyle hayırlı bir örnek olmuş; birisi evini açmış ve sohbet-i cananlara vesile olmuşsa pek çok insanın elinden tutulup dünya-âhiret saadetine vesile olunmuşsa, bunlar her biri tek başına bütün hayırlı işleri ve hizmetleri yapmış gibi mânevî ücretler kazanır. Onun için Üstad Bediüzzaman Hazretleri diyor ki:

          “İşte ey kardeşlerim! Sizleri inşaallah maddî  menfaat rekâbete sevk etmeyecek. Fakat menfaat-i uhreviye noktasında bir kısım ehl-i tarikat aldandıkları gibi, sizin de aldanmanız mümkündür. Fakat şahsî cüz’î bir sevap nerede; mezkûr misâl hükmünde iştirâk-ı âmâl noktasında tezâhür eden sevap ve nur nerede?”

          Seneler önce bir arkadaşımız M. Fethullah  Gülen  Hocaefendiye şirket-i maneviye üzerine bir soru sormuştu. Hocaefendi Üstad Bediüzzaman Hazretlerinin verdiği lamba misâlini ele alarak Allah Rızası için iman ve Kur’an Hizmetine ihlasla gönül verenlerin bir câmia olarak ayrı ayrı hizmetlerinde hâsıl olan bütün sevaplara ortak olacaklarını, hayır ve iyilik üzerine ittifak ve tesanüd içinde olduklarından sevapta ortak ama günahta ortak olmadıklarını, gelirlerinin çok büyük olduğunu; ayrıca insan şahsî  ibadetlerinde ne kadar çok ve büyük sevaplar kazansa da yarın mahşerde hesap gününde sevapları bir tarafa yığıldığında, “Benim gıybetimi yapmıştın ver hakkımı”  diye gelenlerin ve benzer şeylerden dolayı ge