Doğrusu BM’nin bu kadar çabuk bir karar alabilineceği sanılmıyordu. Hiç değilse 1-2 hafta daha ayak sürüneceği, iç pazarlıklar yapılacağı tahmin ediliyordu. Bu arada da, Kaddafi ayaklanmaların tümünü bastırmış olacak ve işleri rayına sokacaktı. Uluslararası kamuoyu dikkati Japonya’daki nükleer felakete çevrildiğinden dolayı, Libya lideri mutfağını temizleyebilecekti. Hesaplar pek tutmamışa benziyor. BM Güvenlik Konseyi’nin kararı, şu aşamada çok ısırıcı veya zorlayıcı değil. Kaddafi yönetiminin sonunu da hemen getirmeyecek, ancak bundan sonrasını çok zorlaştıracak. Şu an Kaddafi duruma hakim. Direnişçilerin ne doğru dürüst bir direnme güçleri var, ne de ayaklanma toplumun geri kalanından beklenen desteği bulabiliyor. Tabii bu durum şimdi değişebilir. BM kararı, direnişçilere yepyeni bir ivme kazandırabilir. Bu arada, sıkışanlar arasında Türkiye de olacak. Ankara müdahalelere karşı. Ancak, Güvenlik Konseyi’nin kararlarına da uymak zorunda. Libya’da kalan Türk yatırımlarına gelince, işler daha da zorlaşacak ve saati tekrar geriye döndürüp işlere devam etmek epey zaman alacak. Gidiş, bir yerde Kaddafi’ nin tutumuna bağlı. Ancak, bizim bildiğimiz Kaddafi kafasının dikine gidecek, uzlaşılara girmeyecek, reformlara filan da inanmadığından dolayı, iç hesaplaşmanın dozunu arttıracaktır. Özetle, Libya’yı çok karışık bir süreç bekliyor. İbo bizi neden bu kadar ayaklandırdı? Bu soruyu bana önceki akşam, İstanbul’un kalburüstü kesiminden bir hanımefendi sordu... - Ne oluyorsunuz? Gazetelerin manşetleri Tatlıses. TV haberlerinin büyük bölümü yine Tatlıses’e ayrılmış durumda. Bu olay böylesine müthiş bir şey mi? Başka bir şey yok mu? Doğrusu, bende bu sorunun soruluş şekline şaşırmıştım. Toplumun belirli kesitleri arasındaki büyük uçurumu gösteriyordu. Aslında doğru da bir soru. Zira, eninde sonunda, kan parasına dayalı bir suikast girişiminden söz ediyoruz. Ancak, bir de başka İBO var. O bizim Michael Jackson’ umuz veya John Lenon’ umuz idi. Bambaşka bir karışım, bambaşka bir sembol, ancak yine de bir toplum kahramanı. Kimse onun, kadınlarını dövmesini sorgulamıyor. Hayatı boyunca sürekli bir kavga içinde yaşamasına rağmen, işin o yanına da fazla bir önem vermiyor. Baksanıza, günler boyunca, hastaneden gelen haberleri bekledik. Cumhurbaşkanı’ndan Başbakan’ına kadar herkes ayakta, olayı izledi. Toplumlar farklı kahramanlarını işte böyle yaratırlar. Bunun bir mantığını bulabilmek güçtür. Üstelik, boş yere arayıp, zamanınızı da harcamayın. Zira o gerçeği hiçbir zaman bulamazsınız.