Zıtlar tekrarlanırken

         Kainatın yaratılışında matematik ölçülerin kullanıldığını görüldüğü gibi, Kur’an-ı Kerim’in birbirine zıt kelimeleri kullanırken aynı şekilde matematik yönden intizamla tevafuklara riayet ettiği görülmektedir.

         Kur’an-ı Kerim’de bazı kelimelerin tekrarları şöyledir.

         Dünya 115 defa, Âhiret 115 defa.

         Cennet 77 defa, Cehennem 77 defa.

         Melek 88 defa, Şeytan 88 defa.

         Yaz-sıcak 5 defa;  Affetmek 117X2 defa.

         Fakirlik 13 defa, Zenginlik 13x2 defa.

         “Biz göğü ‘bi eydin (büyük bir kudretle) binâ ettik ve şüphesiz Biz (onu) genişleticiyiz.”  (Zâriyat Suresi, 47)

         Sızıntı dergisinde bu ilmî-fennî gerçek, “mekân tomurcuğu”  başlığı ile ele alındı.

         Rus fizikçi Alexander Friedmann ve Belçikalı bilim adamı Georges Lemaitre, yirminci asrın başında kainatın devamlı genişlediğini teorik olarak hesapladılar. 

Edmin Hubble kullandığı dev teleskopla gökyüzünü incelerken, yıldızların ve galaksilerin  devamlı surette birbirinden uzaklaştıklarını keşfetti. Hubble, ayrıca uzaklaşmalarıyla kızıl renge doğru yaklaşan bir ışık yaydıklarını tesbit etti… Bir de yıldızlar bizden birbirlerinde de uzaklaşıyorlardı. Yani siz bir balonun üzerine on tane işaret koyup şişirirseniz, bu işaretler balon şiştikçe, birbirlerinden uzaklaşmaya başlarlar. Bu demektir