41 madenciye mezar olan madene iktidarın ‘eli’ değmiş

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Cumartesi, Ekim 22 2022

Bartın’da, Zonguldak’ta herkesle bir araya gelmeye çalıştık. Herkes bir şeyler konuştu ama kimse bir şey anlatmadı. Patlamanın nedeni teknik olarak şuanlık bilinmese de facianın gelişi dünden belliymiş. Tüm topluma madende işlerin nasıl yürüdüğünü anlatan maden işçisi Mehmet Bulut’un eşi Buse Bulut, “Hiçbir görevden alınma, tutuklama, gözaltı yok. Ben bu sürecin kapatılmasını istemiyorum” dedi.

Bartın’dan çıkıp Amasra’ya doğu giderken o büyüleyici manzarayı göreceğiniz tepenin hemen altındadır TTK’nin ATİM kömür sahası. Amasra’ya girerken ilk gördüğününüz ve şehre dair ilk fotoğrafın parçası olan o sahada artık hüzün var. 41 madencinin hayatını kaybettiği ATİM artık akıllara, yüreğe facia ile kazınmış oldu.

Amasra’ya dair kimseni kötü bir anısı yoktur. Dünyanın en güzel yerlerinden biridir. İnsanı rahat, neşeli; denizi güzel, doğası benzersizdir. Toprağın üstü de altı da başka bereketlidir. Denizinden balık, tarlasında sebze, meyve eksik olamaz. Bir de kömürü vardır. Ve belki de çok bilinmez ama en çok da kömürü vardır Amasra’nın.

Şehirde her hanenin kursağından geçmiştir kömürün, kömürcünün parası. Ya yer üstündedir ya yeraltında. Ama mutlaka kömürle bir bağı vardır. Şikâyet edilmez. Hatta gurur vesilesidir madenci olmak. Üç nesil, dört nesil madenciler var köylerde. Bir vasiyet gibi nesilden nesle geçer bu zanaat.

Zanaat demişler buna. Çünkü ustalık, beceri, birikim ister. Ocağa girmekle hemen madenci olunmaz ya da olunmazdı. Belki yaşanan facianın arkasında yatan gerçek de tam burası.

NEDEN SUSUYORLAR?

Herkesle konuştuk ya da konuşmaya çalıştık. Emekli madencilerle, çalışanlarla, mühendislerle, ölen işçilerin aileleriyle, belediye başkanıyla, oda başkanlarıyla ve sendikacılarla. Herkes bir şeyler konuştu. Ama çok az şey anlatıldı.

Devlet kazadan hemen sonra oradaydı. Yerin altında kahraman tahliyeciler sayesinde bir uyum, gayret varmış. Ama yerin üstü tam bir kaos. Kimin ne dediği belli değil. Ne yapacağını bilmeyen, aklına ilk gelen şey ‘gizlemek’ olan bir yönetici kalabalığı. Buna rağmen ulaşılır yaralılara ve geride kimseyi bırakmaz madenciler.

Sonrası devlet gösterisi. Zırhlı ve pahalı yüzlerce araç, bakanlar, vekiller, Cumhurbaşkanı. Hepsi birden sarmış kenti. Ulaşılan cesetlerden, ödenecek tazminattan konuşulmuş. Bir de hiçbir yanlışın olmadığından bahsedilmiş bolca. Tüm önlemler alınmış ama kaderin önüne geçilememişti.

Peki ama ger