[Abdullah Aymaz] Habeşistan Hicreti ve süreç

Müşrikler tarafından Mekke’nin Müslümanlar için yaşanmaz hale getirilmesinden sonra Habeşistan’a yapılan Hicret ve sonraki olaylar ile Hizmet’in Türkiye’de yaşadığı kötülükler ve sonra yurt dışlarında bile olmadık zulümler arasında büyük benzerlikler var.

Sanâdîd-i Kureyş denilen Mekke’nin ileri gelen müşrikleri gittikçe acımasız hale geliyor, Müslümanlara hayat hakkı tanımıyorlardı. Bunun üzerine Zümer Suresi’nin 10. Âyeti nâzil oldu: “Bu dünya hayatında ihsan  şuuru  ile hareket edenlere  Allah’da  ihsan ile muâmele eder. Şüpheniz olmasın ki, Allah’ın yarattığı yeryüzü çok geniştir. Bununla birlikte sabredip de dişini sıkanların mükâfatı, sayısız bir şekilde kendilerine verilecektir.” Bu âyetten, madem yer yüzü geniş öyleyse bu genişlikten istifade edilmesi gerekir diye bir işaret ve işmam da hissediliyor.

Efendimiz (S.A.S.) bunun üzerine: “Keşke Habeşistan’a gidebilseniz. Zira orası güvenli bir yerdir; hem orada bir melik var ki, yanında kimseye zulmedilmez!” buyurmuştu. Efendimizin (S.A.S.)  bu tavsiyesinden sonra hemen hazırlıklar başladı ve Mekke’deki zulüm ve işkencelere  hedef olmamak  için dördü kadın toplam on beş kişilik bir ekip yola koyuldu. Başlarında Efendimizin (S.A.S.) damadı Hz. Osman vardı. Habeşistan’dan gelen birisi: “Ben Hz. Osman ile Hz. Rukiyye’yi gördüm” diye haber verince, Efendimiz (S.A.S.) “Şüphesiz Osman ve hanımı, İbrahim ve Lût’tan sonra ailecek hicret eden ilk evin sahibidir.” buyurdu.

Efendimiz (S.A.S.) bir Ramazan gününde Ka’be’de ibadet ediyordu. Etrafına insanlar toplanınca, Kur’an okumaya başladı. Necm Suresi’ni okuyordu. Bu insanlarsa, hepsi dikkatle dinliyor ve âyetlerin tesirinde kalıyorlardı. Efendimiz (S.A.S.) Secde Suresi’nin son ayetini okuyunca diğer insanlarda secdeye gitti. Bu büyük olay Habeşistan’a yansıdı. Sanki