Adalet çığlıklarıyla inledi Strazburg

Sabahın erken saatlerinde yola revan oluyorum. Uzun bir yolculuğun ardından Strazburg'a ulaşıyorum. Hava sıcak, güneş ışıkları bazen kendini gösterse de bulutlar hakim gökyüzünde. Tıpkı insanların aradığı adalet ışığı gibi. Sanki kara bulutlarla kaplanmış hukukun egemen olduğu bu yerler, sanki diktatörlere boyunlarını eğmiş, kulaklarını tıkamış, dillerini yutmuş mahkemeler, sanki esen rüzgarlardan korunmak için düğmesiz cübbelerinin önünü iliklemiş hakimler... Beynimi kemiren bu düşüncelerle kısa adı AHİM olan Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne doğru yürümeye başlıyorum Strazburg sokaklarında. Bir müddet sonra mahkemenin önündeyim. 

Caddenin farklı yönlerinden gelen insanlar kısa sürede ağaçlı yolu dolduruyor. Hatırı sayılır bir kalabalık mahkemenin önünde toplanıyor. Türkiye'de yıllardır devam eden adaletsizliğe ve hukuksuzluğa AHİM'in kayıtsız kalmasına tepki gösteren kalabalık, seslerinin çıktığı kadar sloganlar atıyor. Mahkeme binasının soğuk cam duvarlarına çarpıp caddeyi inleten adalet sloganları, serin rüzgarların yardımıyla adeta Strazburg’un içinde yankılanıyor... 

Türkiye'nin en iyi üniversitelerinden mezun olmuş, kendini yetiştirmiş, toplumun en saygın noktalarına kadar gelmiş, hemen herkesin takdirini toplamış karınca incitmez bu nezih insanlar uğradıkları haksızlıkların AHİM tarafından, tarafsız hakimlerce dikkate alınmasını istiyor. Bunun için buradalar, bunun için toplanmışlar ve bunun için arşı titreten haykırışlarıyla Strazburg'talar…