Ahmaklığa karşı korunma yolu var mı?

Kronos34.news'ten Ayhan Tekineş'in kaleme aldığı yazıya göre, Eleştiri de eleştirel düşünceden yoksun olmak da birtakım tehlikeler barındırır. Hem eleştiriyi hem de eleştiri karşıtlığını anlamlı ve değerli kılan ahlaki değerlerdir. Ahlaki değerlerden yoksun eleştiri basit bir çıkarcılığa dönüşebileceği gibi eleştiri karşıtlığı da başa çıkılması zor bir ‘’ahmaklık’’ üretebilir.

Eleştiri farklı amaçlarla yapılabilir. Politik çıkar elde etmek, rakibini zayıflatmak, görüşlerinin haklılığını göstermek gibi gerekçeler ilk anda akla gelenler. Ancak eleştirinin çıkar kaygısından uzaklaştıkça değer kazanacağını unutmamak gerekir. Hatta bazen eleştiri tehlikeli bir hal alır. Mesela bir despotu eleştirmek her zaman tehlikelidir.

Eleştiriye değer kazandıran bir diğer husus insan haklarına duyulan saygıdır. Despot rejimlerin baskısı altında inleyen insanlara sahip çıkmak ve onların haklarını savunmak da aslında bir rejim eleştirisidir. İddiasız, gösterişsiz ama gerçek bir eleştiri, hukuku çiğnenenlerin sesi olmaktır. Bebeklerin hapiste büyümesini engellemek gibi son derece masum bir talebi, politik açıdan riskli olduğundan dolayı görmezden geldiğimiz takdirde diğer eleştirilerimiz de güvenilirliğini yitirir. Cemre Birand, “Bir bebeği savunmanın nesi yanlış anlaşılabilir?” diye masum bir soru attı ortaya. Birçok kişi ses verdi ve olumlu buldu bu insani tavrı. Ancak iktidarı zaman zaman eleştiren ilahiyatçılardan ya da İslamcıların pek çoğundan hiçbir ses çıkmadı. Eleştiri yalnızca kutsal değerlere saygısızlık yapılınca mı İslamcıların aklına geliyor, ya da aslında eleştiri bazıları için yalnızca politik duruş belirlemek, gelecekteki siyasi süreçlerde politik avantaj elde etmek için mi anlam taşıyor?

Alin Özinian’ın kendisine yönelttiği ‘’Çoğu insan kendi mahallesi dışında bir hak arayışına girmek istemiyor. Bunu yaparken Türkiye’de içinde bulunduğumuz durumdan kaynaklı yanlış anlaşılmaktan korkmadınız mı?’’ sorusuna Cemre Birand ‘’