Ayyakkabı nasıl seçilmeli?

“İyi bir yatağınız, iyi bir ayakkabınız varsa gerisini dert etmeyin.” der büyüklerimiz. Çünkü insan ömrünün yarısı yatakta, geri kalan diğer yarısı da ayakkabının içinde geçer. İyi bir ayakkabıyı da ancak iyi bir usta yapar. 

Teknoloji geliştikçe ne o ayakkabılar kaldı, ne de o ustalar. Her şeye rağmen ayakta kalan ustalarsa, biliyor ki kendileriyle birlikte yok olup gidecek bu meslek. İlkokulda okurken ayakkabı tamirciliğine başlayan 58 yaşındaki Zarif Narin, teknolojinin gelişmesiyle birlikte ayakkabı yapmanın oldukça kolay, ancak tamiratının zor olduğunu söylüyor. Bu mesleğe başlama serüvenini anlatan Narin, İstanbul’a geliş hikayesini ise şöyle aktarıyor. “ İlk mesleğe Erzurum da ilkokulda okurken başladım. Hem okula gittim hem de ayakkabı ustasının yanında çıraklığa başladım. Orada molla usta diye bir usta vardı. Burada çıraklık yaptıktan belirli bir süre sonra eniştem in yanında çalışmaya başladım imalatta. O da İstanbul’a gidelim dedi. 16 yaşında geldik ve bir daha gitmedim burada kaldım, o günden beri İstanbul’dayım.” 

Ayakkabı tamirciliğinin büyük bir fedakarlık istediğini belirten Narin, Bu mesleği herkesin yapamayacağını ifade ediyor. “Bu mesleğe birçok insan büyük bir hevesle girer ama yapamaz ve hemen çıkar.” diyen Narin, konuşmasını şöyle sürdürüyor. “Biz de bir girdik çıkamadık, bu sektörden. Bir işi yaparken onu seveceksin, sevdiğin zaman herhangi bir problem yok. Bende bu işi severek yapıyorum. Sevmesem yapamam. Çünkü emek isteyen bir meslek bu.” 

Daha sonra mesleki sıkıntılardan da bahseden Narin, en çok ise ayakkabıyı tamire bırakıp ta yapıldıktan sonra almaya gelmeyen müşterilerinden mustarip olduğunu aktarıyor. 

Bu mesleğinde ölmeye yüz tuttuğunu belirten Narin, çırak yetişmediğini, özellikle genç neslin bu işi utanılacak bir meslek olarak görüp bu işi yapmak istemediğini vurguluyor. Ayakkabı tamircisi olmaktan hiçbir zaman utanmadığını dile getiren Narin, en çok ta baz