Bir köpek yüzünden cennet, bir kedi yüzünden cehennem...

1966’da İzmir’e gelen M. Fethullah Gülen Hocaefendi tarihî Kestanepazarı Camii'nde vaaz etmenin yanında Yatılı Kur’an Kursunda hem müdürlük hem hocalık hem de her akşam gece nöbetçiliği yapıyordu. 

Ayrıca Cumartesi-pazar günleri de büyük salonda bütün öğrencilere Tehzib-i Ahlâk sohbetleriyle ahlâkî dersler vererek, insanlığa gelecekte hizmet verecek  gençleri yetiştirmeye çalışıyordu. 

Bu tehzib-i ahlâkın temelleri  olan prensipler  aslında “Güzel ahlâkları tamamlamak, kemâle erdirmek üzere gönderildim.” buyuran Hz. Muhammed Aleyhisselamın Hadis-i Şerifleriydi:

“Tebessüm yani gülümseme sadakadır.” Eğer insanlara gülümser yani, güller gibi açılırsanız, bir fakire, bir muhtaca sadaka vermiş, yardım etmiş gibi sevap kazanırsanız, demektir. 

“Yollardaki ezâ ve cefayı, sıkıntı meydana getirenleri gidermek, sadakadır.”

“Kabından, başkasına su aktarmak sadakadır.”

“Günahkâr bir kadın, susayınca bir kuyuya girdi ve su içip çıktı. Baktı bir köpek susuzluktan toprağı yalıyor. Tekrar kuyuya indi ve ayakkabının içine su doldurarak kuyudan çıktı ve o suyu köpeğe içirdi. Allahü Tealâ da o günahkar kadını bağışladı.”

“Başka bir kadın evindeki kediyi aç bıraktı. Bir şeyler bulup yiyip içmesine de izin vermeyerek  evden dışarıya da çıkartmadı. Kedi acından öldü. Bu yüzden bu kadın Cehenneme gitti.” 

Elbette ki, bu hadis-i şerifleri  meâlen arz ediyorum. Bunların hepsi sahih kaynaklarımızda mevcut.

Bazan üç saat süren bu sohbetlerinde Hocaefendi, kul hakkı üzerinde de çok dururdu. Zerre kadar, hardal tanesi kadar yapılan bir haksızlığın bile hesabının sorulacağını anlatırdı. Onun için bazı arkadaşlar, başkalarının ayakkabılarına bile basmamaya çok dikkat ederlerdi. 

Arkadaşla