[Fikret Kaplan yazdı] Doğ ruhumuza, bizi yalnız bırakma!

'İçlerinden, kendilerine Allah'ın âyetlerini okuyan, onları (kötülüklerden, münkerden) temizleyen; onlara kitap ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle Allah, mü'minlere büyük bir lütufta bulunmuştur.' ( Al-i İmran, 3/164) 

Ya Nebi! Dünyayı şereflendireceğin güne kadar gecenin gündüzden, iyinin kötüden, insanın da vahşi bir canavardan farkı yoktu. Dünya adeta umumi bir matemhane, varlık da kaos içinde debelenen zavallı bir mahluktu... Zulüm diyarıydı yeryüzü baştanbaşa…   

Eşyanın yüzüne çaldığın nur sayesinde, karanlık ışıktan ayrıldı, geceler gündüze dönüştü; kâinat kelime kelime; cümle cümle, fasıl fasıl okunur bir kitap haline geldi.. ve her şey âdetâ yeniden dirildi, gerçek değerini buldu. Elinde mucizeli bir kitap, dilinde hakikatleri bildiren bir hitap, bütün insanlara hatta cinlere, meleklere ve bütün varlıklara ezelî bir hutbe okudun. Alemlerin yaratılışındaki hayret verici sırları çözüp açıkladın. Kâinatın anlaşılması zor hakikatlerini keşfederek `Necisin? Nereden geliyorsun? Nereye gidiyorsun?`gibi akılları hayrette bırakıp meşgul eden müthiş ve mühim sorulara ikna edici makbul cevaplar verdin. 

Hicretin, kurtuluş yolu oldu bize Ey Dost!… mesajın dünya ve âhiret saadetinin köprüsü... Samimi gönüller, Sen’in sayende yollar bulup Hakk'a yürüyebildi. 

Sen insanlar arasından çıkan öyle bir Rehbersin ki, zahmete uğramamız Sana ağır gelir. Kalbin üstümüze titrer, bize karşı pek şefkatli ve merhametlisin. (Tevbe sûresi, 9/128) 

Ama!.. Ey ışığıyla karanlık dünyalarımızı aydınlatan Nur, biz kör hissiyatımızla Seni anlayamadık!.. Bir kuru Hurma Kütüğü kadar dahi olsun Sana iştiyak duyamadık!

Hani, Mescid-i Nebevî inşa edilmiş ve Cuma namazları