Dünya yanıyor, tulumbanı al imdada yetiş

Yaşam hakkı kutsaldır, kimse kimsenin bu hakkını haksız yere gasp edemez. İşkence insanlık suçudur ve zaman aşımı olmayan suçtur. Devletin dini adalettir ve devlet bütün vatandaşlarına eşit yakınlıktadır. Hiç kimse bir başkasının suçundan dolayı cezalandırılamaz, adalet mülkün temelidir, insanı yaşat ki devlet yaşasın. Devlet değerlidir ama kutsal değildir, devlete muhalefet suç değildir, iktidara muhalefet hiç suç değildir. Bunlar yüzlerce yıllık devlet tecrübesinin kısa özeti. Ancak bu kadarcık özetten bile haberi olmayanlar var.

Duydum ki Toronto’da insan hakları ihlalleriyle ilgili önemli bir toplantı yapılacakmış ve 20 katılımcı dünyanın farklı bölgelerinde yaşanan soykırım ve insan hakları ihlallerini örnekleriyle anlatacaklarmış. Yani acı sadece bizim acımız değilmiş.

Elon Musk’ın Mars’a mahalle kurmak için harekete geçtiği, yapay zekâ ile neredeyse insanların birebir taklit edildiği, laboratuvarlarda organ benzeri yapay ürünlerin üretildiği günlerde milyonlarca insan, değil kendilerini geliştirmek, medeniyetten istifade etmek ve hayatta kalabilmek için çok ciddi sınav veriyorlarmış. Yani dünyanın yarısı Hanya’da diğer yarısı Konya’daymış. Kimileri tacına sorguç ararken kimileri de can derdinde, bir dilim ekmek peşinde. Ne büyük bir çatışma ve ne büyük çelişki.

Bir meslektaşımla beraber karlı bir Ottawa sabahında, gün daha sırtımızı ısıtmadan yola çıktık. Arabadaki sohbet bir eski günlerden bir gelecektendi. Beş saatlik yolda aradığımız ama bulamadığımız ve hasretle andığımız konu, İstanbul-Ankara arasındaki alternatif duraklardı. Yoktu işte; Bolu’lu İsmail Usta yoktu, Berceste yoktu, etçiler, köfteciler veya esnaf lokantaları yoktu. Hemen bütün arkadaşların şikâyeti buydu; nerede duralım, nerede iki bardak çay içelim! Allahtan zincir cafeler çok; birinden çay kahve alıp evden getirdiğimiz pasta börekle yolculuğu ta