Eğer bize bir saat kesin mühlet verilseydi…

Seneler önce bir arkadaşımız, bir sohbet sırasında şöyle bir soru sormuştu: “Şu anda harika olarak Azrail Aleyhisselam gelip; ‘Cenab-ı Hak’tan size bir saatlik mühlet var. Bu arada hemen ne yapacaksanız yapın. Bir saat sonra gelip hepinizin ruhunu alacağım!’ dese ne yaparsınız?” Her birimiz kendimizce önemsediğimiz şeyleri söylemeye başladık: Kaza namazlarımı kılarım. Borçlarımı öderim. Kul haklarını helâl ettirmek için uğraşırım.  Mallarımdan bir kısmını hayır hizmetlerine vakfederim… Demiştik. O da bize, “A mübarekler! Şunları şimdi hemen yapsanız ya… O zaman bir saatlik kesin mühletiniz vardı, şimdi ise hiçbir mühletiniz yok… Aslında bir saniye bile bekleyecek vaktiniz yok; hayatta kalma garantiniz mevcut değil. Ne duruyorsunuz?”  demişti.

1999 zelzelesinde gördük: İzmit civarında, bir TV kameramanı yıkılmış binanın karşısında oturmuş derin derin düşünen yaşlı birisine “Ne oldu?”  diye soruyor. O da cevap veriyor: “Bu ev, bu dükkan benimdir sanıyordum. Gece sahibi öyle bir geldi ki, korkumdan kendimi don-gömlek dışarıda buldum! Daha ne olacak?  Meğer ne kadar yanlış düşünüyormuşum...”

Seneler önce Ankara’da Samanyolu Kolejinde bir sohbet var. M. F. böyle bir hizmetten habersiz bir dükkan komşusunu ikna edip oraya götürüyor. Tam mezarlığın yanına gelince arabayı durdurup komşusunu da yanına alarak alaca karanlıkta mezarlıktan içeri giriyor. “Kulak verelim bakalım burada yatanlar bize ne diyor? İyice bir dinleyelim. Diyorlar ki: ‘Bizim de sizin gibi büyük iş yerlerimiz, kârlı ticaretlerimiz vardı. Evlerimiz barklarımız vardı… Bir anda hepsini bırakıp buraya geldik! Sakın bizim gibi gaflete dalmayın!”

Zelzele insan için müthiş bir alarm! İnsanlar camilere dolmaya başlıyor. İmam efendilere, vaizlere, bilhassa ihlasla sırf Allah rızası için hizmet eden rehberlere çok büyük ve önemli işler düşüyor…

Bazıları  “Si