Erdoğan’ın Pirus zaferi: Ne silahı kaldı ne itibarı

Seçimi kazanmak için tüm güçleri ile saldırdı. Devlet ve yargıyı arkasına aldı. İHA, SİHA, savaş gemisi ve TOGG seçim bibloları şehirden şehre taşındı. Montaj videolar, sahte bildiriler ve afişler hazırlandı. Bu sahtekarlık seçim mitinglerinde, televizyonlarda sergilendi. Okullara, apartmanlara dağıtıldı. Muhalefet adayına karartma uygulandı.

Toplumun yarısından fazlası düşman, terörist ilan edildi. Sokaklarda muhalif siyasetçilerin afişleri asılarak hedef gösterildi. TRT başta olmak üzere televizyonların çok önemli bölümü muhalefeti hiç görmedi. Sosyal medya hatta mesaj hatları bile kontrol edilmeye çalışıldı.

Kimini gönüllü kimini zorla toplayabildiği herkesi şemsiyesi altına aldı. AKP-MHP ile başlayan Cumhur İttifak’ı şekil değiştirdi. Mafyadan başlayarak, Hüdapar’a oradan Sinan Oğan ve Erbakan’a uzanan tarihin en gerici ittifakını kurmayı başardı. Cumhurbaşkanı adayı Oğan kendisini aday yapan ittifaktan ayrılarak Erdoğan’a oy çağrısı yaptı. Benzer bir yaklaşım Muharrem İnce’nin ekibinin önemli isimlerinden de geldi. İnce içinden geldiği CHP genel başkanına oy çağrısı yapamadı.

Seçim bütçesi için Merkez Bankası rezervleri dahil her türlü birikim dibi gördü. Verilen seçim rüşvetleri, dövizi baskılama girişimleri, asgari ücret artışı, EYT gibi hamlelerin tamamı bir fazla oy almak için tasarlandı. Ama bu aynı zamanda ekonominin tüm dişlilerini çalışamaz hale getirdi. Bugünden başlayarak hayat pahalılığından döviz rakamlarına kadar nasıl bir manzarayla karşılaşacağına dair hiçbir öngörüde bulunulamıyor.

Para basarak, Körfez ülkelerinden gelen kısıtlı para ile bu çarkın dönme ihtimali yok. Daha çok vergi, daha çok faiz ve halka zorla kabul ettirilmeye daha çok acı reçete dönemi başlayacak.

Satacak çok