İnsan ve Cin Şeytanlarının Altı Hilesi

Üstad Bediüzzaman Hazretlerinin  Kur’an Hâdimlerini ikaz etmek, insan ve cin şeytanlarının sinsi altı hilelerini akîm bırakmak  ve hücum yollarını kapatmak için yazdığı  “Hücumat-ı Sitte” Risalesinde meseleye HUBB-U CÂH’tan  başlıyor ve  diyor ki: “İnsanda, ekseriyet  itibariyle hubb-u câh denilen, şöhret hissi, kendini beğendirme, şan ve şeref denilen riyakârca halklara görünmek ve umumun nazarında mevki sahibi olmaya ehl-i kimyanın her ferdinde cüz’î-küllî arzu vardır. Hatta o arzu için hayatını feda eder derecesinde ŞÖHRETPERESTLİK hissi ona sevk eder. Ehl-i âhiret için bu his gayet tehlikelidir. (Yani Ehl-i Dünya) insanı yakalamak ve kendine çekmek için, onun o hissini okşayarak kendine bağlar, hem onun ile onu mağlup eder. Kardeşlerim hakkında en ziyade korktuğum, bunların bu zayıf damarından  (İslam Düşmanı olan)  ehl-i ilhadın istifade etmek ihtimalidir. Bu hal beni çok düşündürüyor.”

(Nasıl düşündürmesin ki, Hz. Hüseyin (R.A.) şehit edilme olayında onun kanına giren çocukluk arkadaşı Sa’d bin Ebî Vakkas gibi yiğit sahabînin oğlu Ömer bin Sa’d’dır. Çocukken Hz. Hüseyin’le beraber büyüdüler. Yezid, ona bu zulüm işini vermek isteyince, “Nasıl olur, Resulullah bir dizine Hüseyin’i bir dizine de beni alır, oturturdu. Beraber severdi. Ben şimdi Hüseyin’e karşı senin isteğini nasıl yerine getiririm ki?!.” dedi. Yezid ona “Ama ben seni Horasan Bölgesinin valiliğine getirmeyi düşünüyordum!” dedi. Maalesef valilik makamını duyunca, öbür gün gidip Yezid’e “Tamam istediğini yapacağım.” dedi. yeni bu yolda niceleri âhiretlerini mahvettiler.)

Üstad Hazretleri devamla diyor ki, “Ey  kardeşlerim ve ey Hizmet-i Kur’an’da arkadaşlarım!  Bu hubb-u câh (makam sevgisi, şöhret tutkusu) cihetinden gelen dessas ehl-i dünyanın hafiyelerin veya ehl-i dalâletin propagandacı