İyi gün dostlarından biri anlatmıştı

         Hani inşaallah bir gün söyleyeceğimiz bir türkümüz var ya:

         “Kahveler pişti gel

         Köpükler taştı gel

         Ey iyi gün dostları

         Kötü günler geçti gel.”

         İşte bu türkümüzü kendisine okuyacağımız iyi gün dostlarından birisi şunları anlatmıştı: (Tarih: 2 Ekim 2008) 

         “Bizim Mescide, bir genç gelip gidiyordu. Müslüman kökenli değildi. Sonunda tercihini yaptı. Kur’an okumayı öğrendi. Kur’an’dan ezberler yaptı. Tevhid ve talim dersleri aldı. Câmilerde Kur’an okudu. Takdir aldı. Papaz olan dedesine şikayet ediyorlar. O da ‘Torunumla ben konuşurum’ diyor. Bu gençle konuşurken  zâhiren kızıyor gibi davranıyor fakat kulağına eğilip bir fısıltı ile ‘Yerinde kal!’  Yani İslamiyetten ayrılma’ diyor. Anlaşılıyor ki, memnun oluyor. Niçin? Dede, çünkü bu torununun önceki haliyle İslâmiyeti tercih ettikten sonraki güzel hâl ve tavrını mukayese ediyor, son hâlini çok takdir ettiği için yoluna devam etmesini tavsiye ediyor.

         “Bu gençle beraber Türkiye’ye gittik. Eskişehir’de sünnet oldu. Herkes kendisine hediyeler verdi. Büyük bir merasim oldu. Birisi, ‘Acaba bu genç bize, bir kısa sureyi okuyabilir mi?’ dedi. Bu isteği bu gence ben söyledim. O da Fetih Suresini baştan sona tecvid ve talim üzere tilavet etti. Herkes, onun okuduğu Kur’an’ı gözyaşları ile dinledi. Bir Ramazan gününde, onunla beraber Endonezyalı Müslümanların iftar davetine gittik. Orada da böyle bir Kur’an okuyunca, çok büyük heyecan ve hayranlık duydular. Bu sefer bu genci ülkeleri Endone