Hamile kaç kadınımız var?

Dün bayramın son günü olmasından da yararlanarak günlük gazeteleri ince ince okudum. Erdoğan’ın ABD gezisindeki olası gündeminden Dubai krizinin muhtemel etkilerine... Kafes Operasyonu’nu” kasten görmeyen “Ergenekoncu medya” tartışmalarından komşumuz Yunanistan’ın alarm veren ekonomisine... Hepsini tek tek okudum. Ama yüreğimi burkan Berfe’nin haberi oldu. *** Berfe Ekin, 6’ncı sınıf öğrencisi... Çekilen beyin MR’ı sonucu, milyonda bir görülen “beyin sapı tümörü”ne yakalandığı anlaşılmış. 12 yaşındaki Berfe’nin bir an önce ameliyat olması gerekiyor. Berfe için henüz ameliyat parası toplanamadı ama doktorların çağrısı üzerine bir ambulansla İstanbul’a gitmiş. Berfe’nin tedavisi için gereken 32 bin lirayı toplamak için kampanya açan okul arkadaşları ancak dört bin lira toplayabilmiş. Berfe’nin babası Beşir Ekin, “birkaç gün içerisinde ameliyat olmazsa kızımı kaybetmekten korkuyoruz” diyor. Umarım, bu para bugün bulunur ve Berfe sağlığına bir an önce kavuşur. *** Olup biteni “insan odaklı” haberlere yoğunlaşarak izlediğinizde başka bir resimle karşılaşıyorsunuz... Denizcilik sektöründe çalışan 43 yaşındaki Rauf’un dramı gibi... Rauf 20 yıllık iş hayatının ardından bir gün HIV pozitif olduğunu öğrenmiş... Birkaç gün içinde de hiçbir sosyal güvencesi olmayan bir işsiz haline gelivermiş. Bir yanda bakmak zorunda olduğu ailesi, bir yanda hayatta kalmak için ayda bin 500 lira tutan ilaç masrafları... Önce tazminatı bitmiş, sonra otomobilini satmış. Konuyu manşetine taşıyan Radikal Gazetesi şunları vurguluyordu: “Dünyada 2,7 milyon Türkiye’de ise 3 bin 370 kişi HIV/AIDS ile yaşıyor. Tıp ilerledi, ilaçlar gelişti. Bugün HIV enfeksiyonu artık sonu beklemekle geçirilen çaresiz bir hastalık olarak değil, kronik bir rahatsızlık gibi kabul ediliyor. Ancak önyargılar bilim kadar ilerleme sağlayamadı. HIV/AIDS nasıl bir hastalıktan önce zihinlerde ‘nereden bulaştı kim bilir’ sorusu yankılanıyor. HIV pozitifler, isimlerin kodlandığı, yüzlerin saklandığı bir yaşama mahkûm ediliyor. Hastalı