Münafıklar

Kur’an-ı Kerim’de Bakara Suresi'nin başı Kur’an-ı Kerim'i, ardından müttakî müminleri övüyor. Sonra da 13 âyet münafıklardan bahsediyor. Münafıkların en büyük özelliği yalancılıktır.

Bu hususta İşârâtü’l-İ’caz’da Üstad Hazretleri şöyle diyor:

“Yedinci cümleyi teşkil eden ‘Sürekli yalan söyleyip durdukları için onların hakkı sadece çok acı bir azabtır.’ Münafıkların mezkur cinayetleri arasında AZAB kelimesinin yalnız yalana bağlanması yalanın son derece kötü ve çirkin olduğuna işarettir. Bu işaret dahi, yalanın ne kadar tesirli bir zehir olduğuna sâdık bir şâhiddir. Zira,  YALAN  küfrün esasıdır. Yalan, münafıklığın birinci alâmetidir. Yalan, İlâhî Kudrete bir iftiradır. Yalan Rabbânî Hikmet’e zıttır. Yüce ahlâkları tahrip eden, yalandır. Âlem-i İslâmı zehirleyen ancak yalandır. İnsanlık âleminin ahvalini fesada veren, yalandır. İnsanlık nev’ini kemâlâttan geri bırakan, yalandır. Müseylime-i Kezzab ile emsâlini âlemde rezil ve rüsvay eden, yalandır. İşte bu sebeplerden dolayıdır ki, bütün cinayetler içinde tel’ine, tehdide tahsis edilen, yalandır. Bu âyet, insanları, bilhassa Müslümanları dikkate davet eder. 

Kâfirler için iki âyet varken münafıklar hakkında ise 13 âyetin art arda sıralanmasının bazı nükteleri vardır. İşte bazıları…

Düşman gizli olduğunda daha muzır olur. Sinsi olduğunda daha habîs olur. Yalancı olduğunda fesadı daha şedit olur.  Dâhîlî olduğunda zararı daha büyük olur.

Çünkü dâhîlî düşman, salâbeti kırar, kuvveti dağıtır. Halbuki hâricî düşman, salâbeti kuvvetlendirir, metâneti artırır.

Maalesef münafıklığın İslâm'a cinâyeti cidden çok büyüktür. Bu müşevveş durum, ancak nifak yüzündendir. Bundan dolayı Kur’an, sıkça onların şenaatini ortaya koymuştur.

Mün