''Oku! Rabbin adıyla...'' - 4

‘Besmele’ ile hareket eden insan, Allah’ın himâyesine girmiş, O’na güvenmiş ve O’na dayanmış olur. Kendini güvenli hisseder. Allah’tan korktuğu için başka hiç bir şeyden korkmaz. Sadece, ilâhi emâneti korumak için tedbirli, temkinli olmaya çalışır.

    

Bir şahıs devlete, askere intisâp edince, kendini  güvende hisseder. İnsan da, Allah’ın adıyla hareket ederse, O’na olan inancın güç ve kuvvetiyle, Allah’ın dışında hiç birşeyden korkmaz. Âhiretle berâber dünya hayâtında da, vicdânî mutluluk ve huzur hisseder.

    

Hz.Üstad Sözler’de şöyle izah etmiştir: ‘Her varlık hal diliyle ‘Bismillah’ der, Cenâb-ı Hakk’ın adına hareket eder. Zerrecikler gibi tohumlar, çekirdekler  başlarında koca ağaçları taşıyor, dağ gibi yükleri kaldırıyorlar. Demek her bir ağaç, ‘Bismillah’der,  hazine-i Rahmet meyvelerinden ellerini dolduruyor, bizlere tablacılık ediyor.

     

Her bir bostan ‘Bismillah’ der, matbaha-i kudretten  bir kazan olur ki, çeşit çeşit pek çok muhtelif leziz taamlar, içinde beraber pişiriliyor. 

    

Her bir inek, deve, koyun, keçi gibi mübârek hayvanlar  ‘Bismillah’  der, Rahmet feyzinden bir süt çeşmesi olur. Bizlere Rezzak nâmına en latîf, en nazîf âb-ı hayât gibi bir gıdâyı takdim ediyorlar. 

     

Her bir nebât ve ağaç ve otların ipek gibi yumuşak kök ve damarları, ‘Bismillah der, sert olan taş ve toprağı deler. geçer. ‘Allah namına, Rahman namına der’; herşey O’na musahhâr olur.”

     

Kâinatta tesâdüf yoktur. Her olayın bir hikmeti, bir sebebi vardır. İnsanın başına bir belâ, musîbet gelse; ‘vardır bir hikmeti’ der, sabreder. Musîbeti ikileştirmez.