Penceredeki Fotoğraf

          

Penceredeki Fotoğraf   
Yaz sessiz sedasız çekip gidiyor.
 “Arkalarında muhteşem bir yaz bırakmaya hazırlanan” ağustos böcekleri birkaç günden beri veda senfonisi çalıyor.
Çocukluğumda ne de çok duyardım bu sesleri…
Bol yıldızlı gecelerde, harman yerinde yatarken, bağ-bostan beklerken yalnızlığımıza fon oluşturan ağustos böcekleri…
Sanki onlar ötmeseler, ekinler ermeyecek, meyveler olgunlaşmayacak, gurbete gidenler dönmeyecek, ayrılıklar hiç bitmeyecek…
Vedasız ayrılıkların aydır Ağustos.
Ben anamı bir Ağustos günü kaybettim.
Cemaline ve kemaline hayran olduğum değerli kardeşim Cemal Uşşak da sürecin başında bir Ağustos günü aramızdan ayrıldı.
Vedaya hazırlanan yaz sıcaklarına  Prof. Dr. Yunus Hoca’nın ruhlara serinlik veren sesi düşüyor.
Yüzünde yine o hiç eksik olmayan tatlı gülümseme ile görünüyor ekranda.
“Anılarımı yazdım. Sana gönderiyorum. Bir bak bakalım,” diyor.
Yunus Hoca, daha adını bile koymadığı yeni çalışmasına, çocukluğunun efsunlu dünyasına saklanmış hatıraları ile başlamış.
İlkokulu bitirinceye kadar kaldığı köydeki çocukluk hatıralarını pek sevimlice, neredeyse o yaşından anlatıyor.
Babası, ağabeyi, annesi, kardeşi, koyunları, kuzuları, komşuları, hasadı, harmanı, düveni, samanı, sığırları var anılarında. Bir çocuğun çevresindeki herkes var.
Hepimizin çocukluğundan tanıdığı bu duyguları kitabında öyle canlı anlatıyor ki, tek başımıza gidemeyeceğimiz bir mazinin içine adeta bizi bırakıveriyor.
Hatıratında, Hizmet Hareketi’nin küçük bir çekirdekten, bugün dalları bütün kıtalara uzanan görkemli bir çınara nasıl dönüştüğünü de anlatıyor.
Doğu Anadolu ve