[Prof. Dr. Muhittin Akgül yazdı] Kimlere itaat edilmez?

Bugünkü yazımızda, Kur’ân açısından itaat edilmesi haram olan ve sözlerine itibar etmenin mümkün olmadığı kişiler üzerinde durmaya çalışacağım. Konuyu modern devlet idaresi açısından değil, sadece Kur’ân perspektifinden ele alacağım. Zira Müslümanların çoğunlukta yaşadıkları bazı ülkelerde, idareye lâyık olmayan bir takım kişilerin idarecilikleri, ne modern dönem demokrasi ilkeleri ve ne de takip ettiklerini iddia ettikleri Kur’ân ve İslam ilkeleri açısından asla doğru değildir. Böyle olduğu halde, söz konusu kişi ve kurumlar, kitleleri kandırarak, bir yandan demokrasi yalanı söylemekte, diğer yandan da “Kur’ân’ın yöneticilere mutlak itaat edilmesi gerektiği” âyetini, eksik ve yanlış yorumlayarak ve bilerek tahrif ederek, sürükledikleri yığınları, verdikleri her türlü emre itaate davet etmekte ve hatta zorlamaktadırlar.       

Bilindiği üzere Kur’ân’da, her yönüyle kesin hatlarıyla belirlenmiş ve adı konmuş belirli bir devlet modeli yoktur. Hatta Allah Resûlü’nün de, ne Mekke ne de Medine döneminde, şimdilerde anlaşıldığı şekliyle bütün kurumlarıyla müteşekkil bir devlet düzeni yoktu. Devlete ait kurumların bugüne göre en yakın şekli, daha çok Hz. Ömer (r.a.) döneminde ortaya çıkmıştır. Nitekim bir devlet için vaz geçilmezlerin başında gelen ve en baştaki göstergelerden biri olan idareci seçimi bile, tek bir şekil ve biçimde olmayıp, dört halifeden her biri farklı bir şekilde iş başına gelmiştir.

Devlet düzeniyle ilgili Kur’ân’da daha çok yöneticilerin sahip olması gerekli temel nitelikler üzerinde durulmuş, bunlar da bazen doğrudan, bazen de kıssalarda anlatılan peygamberler ve şahıslar üzerinden örneklendirilerek dolaylı olarak verilmiş ve böylece ideal bir idare ve yönetim resmedilmiştir.