Sevgiyle kucaklama ve İnsanca muamele

         Birlikte yaşamanın, hoşgörünün temelinde „sevgi“ vardır. Sevgi, bütün şifreleri çözen sırlı bir anahtardır. Bu anahtara sahip olanlar, dünya barışının temsilcileri olacaklardır. Unutmayalım, gönüllerin fethi sevgi iledir. 

       Anneyi evlâdı için ölüme götüren sevgidir.. Başkaları için yaşamanın kaynağı sevgidir. İnsanlara güveni olmayan, sevgiden mahrum olan insanlar saldırgan olur, herkesi düşman bilir.

        Aynı gemide olduğumuz unutulmamalı.. Önemli olan gemiyi batırmak değil, yüzdürmek ve hedefine, sâhil-i selâmete ulaştırmak olmalıdır. Bu geminin son kaptanı İnsanlığın İftihar Tablosu, kâinatın yaratılış vesilesi Hz. Muhammed (sav)‘dir. En önemli vazifemiz, bu sevgi insanı ve âhirzaman kaptanını tanımak, O’nun (sav) rehberliğinde hakkı ve adâleti temsil etmektir.

        Bizler her şeyden evvel insanız. İnsanlara, insanca muâmele etmek vazifemizdir. İnsanlığa verilebilecek en büyük hediye, âhiret hayatlarını kurtarmalarına yardımcı olmaktır. Bu da „emr-i bi’l-maruf nehy-i an’il münker - iyiliği emretme ve kötülükten sakındırma“ yapmakla mümkün olur.

        İnanan bir gönül, hâl, tavır, davranış ve nezâketi ile inandığı değerleri çok iyi temsil ederek, herkese sevgi ile tatlı dil-güleryüzle, güllerin çiçeklerin tebessüm ettiği gibi insanlara yaklaşır. 

       Mü’minlerin vazifesi, ortalığı fesada verenlere, yakıp yıkanlara, toplumu birbirine düşman haline getirenlere karşı tamirci, ıslahçı olmaktır.

        Mü’min; başkalarını rahatsız edecek tenkit, duydukları zaman içlerinde gayz, kin ve nefret uyandıracak, -doğru bile olsa- laf getirip götürme, gıybet gibi şeylerden uzak durmalıdır.