Sızıntı'dan ÇAĞLAYAN'a

Her tohum toprakla  buluştuğu, suya kavuştuğu, hava ile selamlaştığı zaman boy atar, gelişir, haşarattan korunup toprağın derinliklerine kök saldığında,  budanmış  ve dalı kolu kırılmış  olsa da hayatiyetini sürdürür, kendini geliştirir ve daha mükemmel meyve verecek hale gelir.

 

Yıllarca  gönüllerde, hususiyle genç nesillerde, yerleştirilmeye çalışılan ilhad ve küfür düşüncesini,  Sızıntı dergisi kendine yakışan bir üslupla kırdı.  Ölmüş kalplerin   ihyâsı için tedricen sinelere girdi, kimseyi rencide etmeden, kavga gürültüye sebebiyet vermeden gönüllere aktı ve nice nesillere yaratılış gayesini ve yaratan, Rabb-ül Âlemin olan Allah’ı tanıttı ve sevdirdi.

  

Sızıntı, her sayısında ve makalelerinde, yıllarca insanların  gönüllerine akan bir hızır çeşmesi oldu.. O çeşmeden içerek sinelerini sulayan nice ölmüş gönüller hayat buldu... Yuvalar bir cennet yurdu haline geldi.. Fertler, aileler ve toplum huzur ve mutlulukla doldu.. Cemiyet; sevmenin, kardeşliğin, yardımlaşmanın, cehâletten kurtulmanın saâdetine erdi..

    

Sızıntı aklı, irâdeyi, şuuru, tefekkür ve muhâkemeyi esas aldı.. İlim îman, dünya âhiret, kalb kafa iftirâkını yıkıp, bunları barıştırmaktı derdi.. Onun için gönülden kâinat kitabına merdivenler kurup kapılar açtı.. Kâinatı Allah hesabına konuşturdu ve Rahmân’a giden yollar oluşturdu..

  

Sızıntı’da oluşan rahmet damlaları, kuruyan gönül bahçelerinin yeşermesini sağladı.. Okuyan, anlayan, dünyaya niye geldiğinin farkında olan, yangından insan kurtarma gayreti içinde bulunan mefkûre ağırlıklı bir neslin yetişmesine vesile oldu..

Beklenmedik bir anda, herşeyle beraber Sızıntıyı da hazan vurdu. Kökünü kurutmak niyetiyle nice talihsizler,  Sızıntı’nın da kolunu kanadını kırdılar..  Hayır hayır, budadılar! Daha güzel meyv