Yürek sızlatan yaşam öyküsü

"Burası benim sarayım." diyen Öztürk, soğuk kış günlerinde ısınmak için kahvehaneye gittiğini, esnafın yardımlarıyla karnını doyurduğunu anlattı. Öztürk, "Bu hale geleceğim hiç aklıma gelmemişti. Gerçekten düşme, düştükten sonra bitiyorsun, her şey senin için tersine gidiyor. Allah, her şeyini alsın ama sağlığını almasın." dedi.

Çiğli ilçesi, İstasyonaltı Mahallesi'ndeki umumi tuvalette hayatını sürdüren 47 yaşındaki İbrahim Öztürk, sağlığını ve işini kaybetti. Bel fıtığı ve omuriliğindeki kemiğin düzleşmesi sebebiyle üç kez ameliyat geçirdi. Yuvası dağılan Öztürk, ortada kaldı. Başını sokacak yer ararken, Çiğli Belediyesi'ne ait, kullanılmayan bir umumi tuvalet bularak orada yaşamaya başladı. Sigortası ve Yeşil Kart'ı olmayan Öztürk, en büyük sıkıntısının sağlık olduğunu, çalışamadığı için parası olmadığını, karnını doyurmakta bile zorlandığını anlattı. 

Yardım için kaymakamlık ve vakfa gittiğinde kendisinden adres istediklerini ifade eden Öztürk, "Gelin görün, adresim tuvalet diyorum, kabul etmiyorlar. Ben ne yapabilirim? 3,5 yıldır burada yaşıyorum. Burası benim sarayım. Bulursam yemek yiyebiliyorum. Karnımı doyurmam için yardım edenlerden Allah bin kere razı olsun. Şu an en büyük sıkıntım sağlığım, sağlığım olsa bunların hiçbiri olmayacak. Takılan platin nedeniyle sağ ayağımın üzerine basamaz hale geldim. Dengemi sağlayamıyorum, sağ ayak üzerine basınca düşüyorum. Çalışmak bir yana çorabımı, ayakkabımı giyemiyorum." dedi. 

Hayatında 3,5 yıl önceye kadar her şeyin normal olduğunu belirten Öztürk, bir sefer çark tersine döndükten sonra her şeyin peşpeşe geldiğini söyledi. Sağlığının yerinde olduğu dönemde bir zımpara fabrikasında çalıştığını kaydeden Öztürk, şunları anlattı: "Her şeyi geçtim de bu ülkede Suriye, Irak vatandaşı kadar değerimizin olmadığını düşünüyorum. Onlara da bir şey diyemiyorum, savaştan kaçıyorlar ama bizim o insanlar kadar bile değerimiz yok. Valiliğe gittim, belediyeye gittim, kaymakamlıktan hiç çıkm