Zaman Gazetesi Almanya'da son baskısını yaptı

ZAMAN’la tanıştığım gün 6 Aralık 1986 günüydü. Teskere alalı 6 gün olmuştu. Saçlarım asker traşlıydı. ZAMAN bir aylıktı. Ben 23 yaşında genç bir delikanlıydım. Zannediyorum ilk haberimi de o gün yaptım. Başörtüsü mağduru kızların haberiydi.

O yıllarda en sükseli haberlerimizi “Yalan Haber Dosyası” olarak toplamıştık. ZAMAN keçisi çalınan müftü için “Müftü keçi çaldı” haberi yapan ve buna halkı da inandıran boyalı ve arsız basının karşısına bir hakikat duvarı gibi dikilmişti. Yalan ve çarpıtma haberlere masa başından değil bizzat sahaya inip haber yaparak cevap veriyordu. İlk kez karşılaştığı bu mukabele o güne kadar arsızca yalan haber yapanları şaşırtmış ve geri adım attırmıştı.

İlk önce “Farklı Gazete” sloganı ile medyaya atılan ZAMAN sonrasında bunu “Gerçekler Zaman’la anlaşılır” şekline dönüştürmüş ve bunun da hakkını yıllarca vermişti. “ZAMAN yazıyorsa doğrudur” sözü büyük ölçüde genel kabul görmüştü.

Sonrasında yıllar geçti. Ben olgunlaştım. Zaman gençleşti. Birlikte büyüdük. Ailemize yeni üyeler katıldı. Cihan Haber Ajansı, Aksiyon, Bisiklet (erken doğum sebebiyle ömrü kısa sürdü), Ailem, Todays ZAMAN, Meydan, Irmak TV vs. ile oldukça geniş bir aile olduk.

28 Şubat fırtınasını kazasız belasız atlatmak nasip oldu. Onu birkaç yıl sonra Ergenekon kasırgası takip etti. Demokrasiyi geri dönülmez bir eşik olarak gören ZAMAN, bunun önünde en büyük engel olarak duran darbeci vesayeti bitirmek uğruna Ergenekon davalarına destek verdi. Belki sadece elini taşın altına koyması gerekiyordu. Bilerek veya bilmeden yada tecrübe eksikliği sebebiyle her şeyiyle kendini taşın altına attı. Bu hercümerç içinde bir çok gazetecilik ilkesi ihmal edildi, yara aldı, haksızlıklar, yanlışlıklar yapıldı. Kaldırmaya çalıştığımız vesayet taşı, şekil değiştirip resmen üstümüze düştü.

O düşüşle birlikte her şey de tersine dönmeye başladı. Hukuk ve demokrasi için verilen mücadele hukuksuzl