Frikik ustasının bilinmeyen öyküsü

Arnavutluk Milli Takımı’nın da formasını giyen ve EURO 2016 finallerinde oynamayı ümit eden başarılı orta saha oyuncusu, "Savaşın yaşandığı o dönemler ailem için çok zordu. 5 yaşında Almanya’ya göçtük. Göçmenler bugünkü gibi pansiyonlarda kalıyordu. İlk başlarda çok zordu. Almancamız yoktu. Bir pansiyondan diğerine götürüyorlardı bizi. Ailemin başına bir şey gelmez inşallah diye çok dua ettim." derken, o günlerini de, "Yaşım çok küçüktü ve savaşla direkt alâkam yoktu. Her çocuk gibi biz de çocukça şeyler yapıyorduk ve şartlar ne olursa olsun topun peşinde koşturmak da bunlardan biriydi. Futbol o zaman bile benim en çok sevdiğim şeydi. Futbolla çok kolay tanıştım bu yüzden." diye anlattı.

Almanya'da iken Türkiye Ligi’ne çok sıcak bakmadığını, ama Almanya’da büyüyen Türk oyuncuların, Türkiye’ye gittiklerini görünce şaşırdığını belirten Alban Meha, "Ligin de biraz daha geliştiğini fark ediyor insan. Konya’nın Mevlana’nın şehri olduğunu ve derin bir atmosfere sahip olduğunu anlattılar. Ben de bu yolda yürüdüğüm için buraya geldim." diyerek, Konya'yı, Aykut Kocaman'ı ve Türk futbolucalarını ise şu cümlelerle anlattı:

"Aykut Hocanın en çok hoşuma giden yönü sessiz ve sakin bir kişiliğe sahip olması. Alman hocalar en küçük şeyde bile oyuncusuna bağırıp çağırırdı. Aykut Kocaman’ın oyuncusuna saygı duyan tavırları, oyuncusundan kendisine duyulan daha fazla saygı olarak geri dönüyor.

Almanya’daki ve Türkiye’deki liginin arasındaki en büyük fark, orada sistemin olması. Türkiye’de her takımda sistem var denilemez. Teknik anlamda arada çok fark yok. Türkler çok yetenekli ve teknik. Yoksa yabancı oyuncular ve göçmenler buraya gelip top oynamazdı."

15-16 yaşından beri frikik çalıştığını da belirten Alban Meha, "Zamanında benim en iyi arkadaşlarımdan birisi kaleciydi. İdmanlardan önce her zaman gider çalışırdık. Futbolda en sevdiğim şey her zaman frikiktir. Bunu özelleştirmeye çalıştım. Kendime ait bir teknik oluşturma