Sahabe kokusu var bu bahçelerde

         Osman Özsoy arkadaşımız sormuştu: “Efendim, nüfus sayımında bize vazife vermişlerdi. Ev ev dolaştık. Dikkatimi çeken şu oldu; her evin kokusu ayrı… Fakat bizim yurtların  ve talebe evlerinin kokusu bir… Sanki hepsinde aynı koku var. Bunun sebebi ne olabilir?”  Cevaben, “Osman Bey, bizim müesseselere  uğruyorlar!..” buyurmuştu. Başta Efendimiz’in (S.A.S.), Sahabe Efendilerimizin ve diğer mübarek büyüklerimizin manevî ziyaretlerinden bir şekilde sinen koku idi bu elbet…

         Erzurum’da Hocaefendi, Hizmet’i ilk tanıyışını anlatırken  “Bizi ilk defa dersaneye davet ettiklerinde Hâtem Hoca arkadaşımla gitmiştik. Çok sade, basit fakat tertemiz bir mekâna girince, oradaki insanların  ihlaslı halleri bana, sanki sahabelerin bulunduğu bir mekâna girmişim gibi geldi. Babam Ramiz Hoca, çok sahabe aşığı bir insandı ve onlarla ilgili çok kitap okurdu. Ben de öyle… İçimden, ‘Ya  Rabbi beni bu cemaatten eyle’  diye dua ettim. Birkaç gün sonra Cuma idi. Vaiz çok güzel konuşuyordu. Coşup kendimden geçmişim, ‘Allah’ım beni bu cemaatten ayırma diye yalvardım yakardım.” dedi.

         “Işık Evlerde Hayat” yazısında da şöyle diyor:  “En derin ledünnî güzelliklere açık saniyeler, ruhun isteklerini çoğaltarak ve inkişaf  ettirerek geçen dakikalar,  gönüllere genişlik salıp sonra da sonsuzlaşan saatler, çağımızda dünyanın en güzel biraz da muhataralı yerleri olan IŞIK  EVLERE  yaraşır.

         “Her akşam, işinden, okulundan, dairesinden ayrılıp bir VAHA’ya koşuyor gibi, ışık evlere koşup gelenler, bu evlerin kendilerine has büyüleyici duygularına dalar, şurada-burada zihinlerine ilişen kötü, duygu ve tutkulardan sıyrılır, başları Cennetlere ulaşmış gibi derin bir huzura ererler. Her akşam her vazife dönüşü, ışık evlerin MÜDAV