[ Abdullah Aymaz] Gecelerin sonu

Hira dergisinin 62. sayısında Mekkeli  Ruyetü-Sekafî- Kültürel Görüş  Merkezi  Genel Sekreteri alim yazar  Cemal el-Harşebî’nin şahit olduğu bir akşam sohbetini anlattığı yazı dikkatimi çekti, sizlere  takdim  ediyorum:

Dost meclisinde toplanmıştık. Arkadaşlardan biri ortaya bir soru attı: -Türkiye’de işler nereye gidiyor? Biri cevap verdi: -    “Yeni bir şey yok.”     “Allah siyasetin belasını versin!”  dedi bir başkası. Başka birisi -      “Türkiye’de ipler/işler karmakarışık hâle geldi; neler olduğunu da tam olarak bilmiyoruz.” diye ekledi.

Aralarından birinin, ortalığı “zafer tonundaki” kahkahası bozuncaya kadar bir süre sessizlik hâkim oldu odada. Kahkahadan sonra, -      Hamdolsun işler daha da iyiye gidiyor.” dedi ve sözlerini şöyle sürdürdü: -      İstanbul'da dinî eğitim veren bir enstitüm vardı ve her sene yılbaşı gelirken binanın kirası uykularımı kaçırıyordu. Az değil, tamı tamına 40 bin lira ödüyordum. Geçen sene bu problem sona erdi. Birisi sordu: -      Ne oldu? Nasıl çözüldü problemin? 

      Diyanet İşleri Başkanlığı, daha önceden yüksek bir meblağla kiralamış olduğumuz bina yerine, İstanbul'da çok güzel, tertemiz devâsâ bir binayı bize devretti, dedi ve ekledi:  “Fethullah Gülen cemaatine ait bir bina. ”  Adam sanki kendini suçlu hissediyormuş da temize çıkmak istiyormuş gibi sözlerine açıklık getirdi: -  Ha, bu konuda biz yalnız değiliz. Yüzlerce, ne yüzlercesi, binlerce ofis ve bina bu şekilde isteyenlere dağıtıldı.! Bu arada herkesin kınayan gözlerle ona baktığını gördüm. Köşeden biri; - Binayı sahiplerinin izni olmadan mı aldınız?

“Bir Müslümanın malı diğer Müslümana ancak gönül rızası ile helal olur, rızası yoksa helal olmaz.”

Yine O (s.a.s.), bizi Müslümanların malından izinleri olmaksızı